X
Drzewa poezji
rymowany
2025-02-26 15:21
Ten wiersz napisałam trochę pod wpływem
wypowiedzi różnych piszących, że brak im weny.
Takie jakieś refleksje przyszły mi do głowy.
wypowiedzi różnych piszących, że brak im weny.
Takie jakieś refleksje przyszły mi do głowy.
Poeci są jak drzewa na wiosnę,
w których budzi się życie drzemiące.
Jak liście kwitną wiersze radosne
w jasnych promieniach złotego słońca.
Liście pojone sokami z drzewa,
cieszą nas swoją piękną zielenią.
Niejeden wiersz jak liście dojrzewa,
które się w blasku słońca mienią.
Jak liście, które barw nabierają,
kwitną wersy o życiu, miłości.
Wiersze o pięknie świata śpiewają,
jak ptaki w lesie i na łące.
Poeci, piszcie swe piękne wiersze,
bo przecież wena gdzieś na was czeka.
Nim przyjdzie wena, zacznijcie pierwsi,
niech nikt z poezją swoją nie zwleka.
w których budzi się życie drzemiące.
Jak liście kwitną wiersze radosne
w jasnych promieniach złotego słońca.
Liście pojone sokami z drzewa,
cieszą nas swoją piękną zielenią.
Niejeden wiersz jak liście dojrzewa,
które się w blasku słońca mienią.
Jak liście, które barw nabierają,
kwitną wersy o życiu, miłości.
Wiersze o pięknie świata śpiewają,
jak ptaki w lesie i na łące.
Poeci, piszcie swe piękne wiersze,
bo przecież wena gdzieś na was czeka.
Nim przyjdzie wena, zacznijcie pierwsi,
niech nikt z poezją swoją nie zwleka.
