Twoje Wiersze - Jednak - Czarek Płatak

Jednak

rymowany

2020-11-21 17:08

Moje jak woda, chociaż
wciąż nie potrafię pływać,
twoje jak skała rodząca,
skała zielona i żywa.

Moje jak palce ślepca,
głodne i zalęknione,
twoje jak pięść zaciśnięta,
jak ostrze i chłodny płomień.

Moje w podartych chmurach
buja ptakiem niebieskim,
gdy twoje woli akurat
z ziemi zapatrzeć się w błękit.

Moje co noc się kończy,
w twoim światło dnia mieszka,
a jednak wspólny mianownik
znalazły nasze dwa serca.

autor

Czarek Płatak

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marta Surowiecka

2021-04-20

...myślę, że żadnej pełni nie ma jeśli są przeciwieństwa. Podobieństwa lgną do siebie. Pójdę dalej - człowiek podświadomie (czy świadomie) szuka własnej kopii, tylko trochę ulepszonej :) takiej, która podobnie (tak samo)... ale daje sobie z tym radę !:) która potrafi to udźwignąć. Dobra, przeczytałam komentarze, a to i tu nie o to chodzi. Z ciekawością, pozdrawiam Czarku

Mitylene

2021-03-13

No z tym pływaniem rozumiem podmiot liryczny...do dziś po tym jak się kiedyś topiłam muszę czuć dno...
A co do wiersza to dodam banalnie , że przeciwieństwa się przyciągają i uzupełniają.