Pustki
nieustający tan-tan
słyszę
jak wygrywają monotonnie
z wielkimi ideami
w pokoju 4x2
są już tylko one
na ulicy ich pokraczny rytm
kieruje każdym ruchem tłumu
moje pustki nie dają się zaskoczyć
nagłym wiadomościom
uderzeniom na oklep w twarz
żadne wytwory najpiękniejszych wyobraźni
nie zrzucą ich z moich barków
(informacja z ostatniej chwili
moje pustki są odporne
na dezipramine)
podczas kąpieli schodzą
ze mnie
odsłaniając skórę
i ciężki kamień
w miejscu gdzie biło serce