Poetycka woalka na ostrych kantach życia...
Dokładnie tak. Czasami obojętność bywa tak silna, że aż trąca o przemoc.
Spokojnych snów!

Bardzo trafna interpretacja. Myślę, że temat ważny i dlatego go poruszyłam. Faktem jest jednak, że w odwrotnej konfiguracji przemoc zdarza się również i wcale nie tak rzadko.
Pozdrawiam serdecznie!

Bardzo lubię formę Twoich komentarzy. Dla mnie to komplement, gdy komuś chce się pod moim wierszem zamieszczać tyle przemyślanej treści. Dziękuję i gratuluję pomysłu;-)

U mnie zwykle nie jest, więc jestem przyzwyczajona ;-)

Miło, że się spodobał, choć mam świadomość kontrowersji, jakie może wywoływać. Nie każdy jest gotów na odbiór takich treści, nie każdy ich sobie życzy. Jednak nie zawsze może być słodko i przyjemnie w poezji;-)
Pozdrawiam ciepło!

Ciszę się...

Bo ja czekam na Twoje wiersze... dlatego zaglądam.

Dobrze, że to wychwyciłeś. Powiem Ci na marginesie, że akurat ten wers jest mi szczególnie "bliski". Czasami faktycznie, ktoś może paraliżować samym spojrzeniem. Dziękuję, że zaglądasz do mnie.
Pozdrawiam ciepło!

Świetnie wychwyciłas przesłanie! Zgadzam się w pełni i z bólem obserwuję, gdy ludzie tkwią przy toksykach ze strachu lub z wygody .
Pozdrawiam☺️

Odpowiedz jest bardzo złożona. A temat faktycznie smutny, ale życiowy. Zresztą wbrew pozorom nie tylko bliski kobietom.
Dobrego dnia Leszku🌞

Ja również ;-)))

Wierzę, że podmiot liryczny da radę;)

Taaaaaaak....to taki moment wahania, balansowanie na krawędzi. Dam radę/nie dam rady, uciekam/zostaję, walczę/poddaję się, itd.....
Udanego wieczoru!

Najbardziej podoba mi się fraza ,,mur,
na pograniczu lęku i odwagi" tak pomiędzy walką, a ucieczką.
Zamieszczony link to ten sam, który zamieściłaś pod wierszem ,,Pióro". Pani Mileny Juszczak, zerknąłem tam na chwilę.
Serdeczności:)

(no i ucięło mi odpowiedź;-)
Fajnie, że pochyliłeś się nad tym, co ani nie jest piękne, ani lekkie, a jednak ważne.
Dziękuję...
Mediatorka też Cię pozdrawia ;-))))

Michale, nie wiem dlaczego, ale link mi nie "wchodzi";-)
Dziękuję za pozytywny odbiór tego, jakże smutnego wiersza. Trudno jest uchwycić emocje, które ktoś kamufluje. Czasami nawet....
A zresztą... fajnie, że

Dziękuję w imieniu swoim i Jej;-)
Pozdrawiam również!

Pozdrów mamę i ucz się od Niej Katarzyno!

Miłego dnia.

I powiem Ci Grzesiu, że to chyba najlepsza "terapia". Moja mama, gdy ktoś jej zajdzie za skórę, mówi
"Z chamem trzeba po chamsku!". To proste stwierdzenie, ale jakże funkcjonalne!
Dziękuję za odwiedziny i życzę spokojnej nocy;-)

Oczywiście, że tak! I jest to nie mniej smutne, ponieważ społeczeństwo nie toleruje słabych mężczyzn, w związku z czym cierpią w ciszy lub są ośmieszani.

Dziękuję za bogatą odpowiedź. Jednak wspomniana tematyka nie robi na mnie wrażenia. Ponieważ "na świecie jest tyle samo złych mężczyzn co kobiet" - psychologia Gestalt
Pozdrawiam i Pa :)

Witam:-)
Przyjęłam na tym Portalu zasadę - wiersz do mnie nie przemawia - nie komentuję. (Widać Ty masz inaczej;-)
Niemniej, jednak wywołana do tablicy oczywiście odpowiem Ci, skoro już podjąłeś się próby analizy;-)
("Spoglądasz na mnie
podniesionym tonem."
To metafora? Dziwnie brzmi. Oznacza "krzyk"?) Myślę, że zadałeś pytanie retoryczne, na które sam udzieliłeś sobie odpowiedzi, a czy metafora brzmi dziwnie, czy niedziwnie, to już zależy od otwartości i interpretacji Odbiorcy;-)
Budujące natomiast jest to, że pozostała część wiersza jest dla Ciebie nie mniej niezrozumiała;-)
Oznacza to bowiem, że najprawdopodobniej nie doświadczyłeś przemocy (ja w swojej pracy stykałam się z nią na tyle często i intensywnie, iż pokłosiem tego stał się niniejszy wiersz) więc naturalną koleją rzeczy nie zrozumiesz istoty mojego przekazu.
Tym samym pozostały wywód Twojego komentarza w tym konkretnym przypadku, wydaje się nie mieć racji bytu.
Co do piosenki... W niektórych przypadkach tekst nie wymaga dodatkowego wzmocnienia, ponadto Portal nosi nazwę Twoje Wiersze, a nie Twoja Muzyka;-)
Pozdrawiam!

Tobie również, spokojnej nocy!

Dokładnie i dlatego partner, obecny czy były jest zawsze pierwszym podejrzanym. Pozdrówki wieczorne bez złych snów:).

To fakt. Podobno statystyki w Ameryce pokazują, że 60-70% morderstw popełniają wcale nie na tle rabunkowym, tylko porzuceni lub odrzuceni partnerzy, którzy nie mają już nic do stracenia.

Oglądam sporo dokumentów kryminalnych i takie serie, jak: "Kocha, lubi, morduje", "Krwawe rozstanie", "I nie opuścisz mnie aż do śmierci" i podobne, więc to, o czym piszemy jeszcze nie jest tym najgorszym. Pozdrawiam.

To prawda. Życiowy z Ciebie człowiek Marku. Takie sytuacje, tak jak piszesz nie mają konkretnego statusu społecznego. Po prostu mają miejsce. Najsmutniejsze jest to, że nie każdy ma siłę się po nich dźwignąć i odejść. Ze swej strony staram się takie osoby wspierać, ale nie zawsze na to pozwalają...
Dobrego wieczoru!