Twoje Wiersze - Lekcja respektu i pokory

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

29 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

MadziaLena

2024-10-16

Tak, Natura wciąż nas uczy respektu i pokory...
I nie ma kontynentu, który by od Niej nie dostał takiej lekcji...
Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-10-16

O tak...zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości :)
Dziękuję Madziulko za odwiedziny i pozostawiony ślad pod wierszem :) Pozdrowienia :)

Monika Larn

2024-09-26

No niestety zasłużyliśmy, choć oczywiście nie ci konkretni ludzie, którzy ucierpieli najbardziej. Nie mogę zrozumieć, że nie wyciągamy nic z tych lekcji. Dziękuję za poruszenie tematu od strony poetycko-ekologicznej. Jest bardzo ważny. Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-09-26

Dziękuję za czytanie i słowa uznania Moniko :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Kri^(*)

2024-09-26

Poruszający i wspaniały Sonet,

pozdrawiam:)

JoViSkA

2024-09-26

Z serca dziękuję Krysiu :)
Pozdrawiam również

zmis

2024-09-26

Sprawiedliwa ocena tragicznych wydarzeń. Przyroda odpłaca nam za to, że bezmyślnie ją traktujemy.
Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-09-26

Dziękuję za czytanie i refleksję :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Piosteke

2024-09-24

Bardzo precyzyjnie i silnie emocjonalnie opisana Matka Natura. Ukłony!

JoViSkA

2024-09-24

Dziękuję :) Miło mi bardzo
Pozdrawiam serdecznie

Tiara

2024-09-24

Niesamowicie opisałaś tragedię powodzi. mam dreszcze.

JoViSkA

2024-09-24

Z serca dziękuję za czytanie z dreszczami : )
Pozdrawiam cieplutko Tiaro :)

Uczeń Marka Aureliusza

2024-09-24

Historia zatoczyła koło, smutne i frustrujące, kiedy się patrzy na tragedię tych wszystkich ludzi.

JoViSkA

2024-09-24

Tak...to ogromna tragedia, która wciąż się powtarza...
Dziękuję za zajrzeie i serdecznie pozdrawiam

Wanda Kosma

2024-09-23

Wspaniały sonet, podziwiam, że umiesz "o tym" tak pięknie napisać; ja jestem zablokowana. Dziś trudno mi się czyta, gdy opada stres. Przeżyłam 1997, 2010, 2024 z Odrą zmienioną w potwora pod własnym domem. Zdawało się, że trauma 1997 nigdy się nie powtórzy; a ona tylko rośnie, aż strach się bać własnego lęku przed powodzią. Mieszkam w cudownym miejscu na WW, jednak kolejnego razu sobie nie wyobrażam. Nie postrzegam tego jako lekcji... Dziś jestem w Kotlinie Kłodzkiej, brak słów po prostu. Pozdrawiam serdecznie i bardzo się cieszę, że u Ciebie w porządku .

JoViSkA

2024-09-24

Trauma i strach pozostaną z nami już do końca życia Wando, ważne, żebyśmy zrobiły wszystko, aby wrócić do (w miarę) dobrej kondycji psychicznej i osiągnęły równowagę. Wiem, że to niełatwe, ale nauczyłam się po wielu podobnych przejściach, nie rozpamiętywać...Pasja i praca pomagają oderwać naprzykrzające się czarne myśli. Z czasem przygasną...grunt to nie poddawać się temu stanowi, bo wciąga w czeluści udręczenia. Szkoda na to czasu...cieszmy się z ocalenia i doceniajmy każdą chwilę, ktora niesie nową szansę na realizację niespełnionych marzeń. Wszystko jest możliwe, gdy myślimy pozytywnie...Z serca przytulam i ciepło pozdrawiam kochana...Jest dobrze, a może być jeszcze lepiej, wystarczy uwierzyć :)

Saalar z Oradei

2024-09-23

A któż obiecał, że łatwo będzie? Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-09-23

Ano...:)
Dzięki Saalar :)
Pozdrawiam

pixie

2024-09-23

Piękny sonet. Pamiętam powódź z 97.Byłam w tedy dzieckiem ale widok ciemnej wzburzonej niszczycielskiej wody , ogromnego w swej sile żywiołu mam do dziś przed oczami.
Tego się nie zapomina. W obliczu żywiołu człowiek jest taki mały...
Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-09-23

Ja wtedy mieszkałam we Wrocławiu i pracowałam na Podwalu jako starszy sekretarz w Sądzie Rejonowym, ratowałam archiwum sądowe, z którego wypływały na ulice akta...mojego domu nie zalało, jak i teraz wyszłam z tego suchą stopą...ale współczuję tym, którzy stracili dosłownie wszystko w jednej chwili...To prawdziwy dramat... Dziękuję ślicznie i serdecznie pozdrawiam pixie :)

Kati

2024-09-23

Lekcja cenna tylko czy konsekwencje będą z tego wyciągnięte,jak zwykle nie.

Pozdrawiam serdecznie 🙂✨👍

JoViSkA

2024-09-23

Mam nadzieję, że tym razem dwa razy pomyślą zanim zrezygnują z jakiejś inwestycji zabezpieczającej w razie powtórki z rozrywki...Dziękuję Kati za odwiedziny i pozostawiony ślad :) Pozdrawiam serdecznie

Moona@

2024-09-23

Świetny sonet!
Dobrze, że sytuacja się stabilizuje, choć teraz dla wielu zaczyna się kolejny etap walki o powrót do życia...
Pozdrawiam Uleńko :)

JoViSkA

2024-09-23

To prawdziwy dramat stracić wszystko w jednej chwili...współczuję tym, którzy tego doświadczyli...nie chciałabym być na ich miejscu...Dziękuję Moniś i ślę serdeczności :)

Kika88

2024-09-23

Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

JoViSkA

2024-09-23

Miło mi Kikuś :) Dziękuję i również pozdrawiam :)

Sylwia U.^(*)

2024-09-23

Zauroczył mnie wiersz. To prawdziwa sztuka. Ekstra 🤗

JoViSkA

2024-09-23

Cieszę się Szehe :) Z serca dziękuję i ślę pozdrowienia :)

Jastrz

2024-09-23

Woda dała ludziom kolejną lekcję. I odeszła. Ale wróci sprawdzić, jak ją odrobiliśmy. A z "odrabianiem" niestety jest kiepsko.
Cieszę się, że Tobie nie wyrządziła większej krzywdy.

JoViSkA

2024-09-23

Żadnej poza traumą, która odbiła swoje piętno podszyte lękiem do końca życia...
Dziękuję Michałku i serdecznie pozdrawiam :)

ekszki

2024-09-23

Lekcja jakakolwiek wzbogaca nas o kolejne mądrości przez co pniemy się do góry w tej wstędze żyć

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję za mądre podsumowanie...byle do przodu :)
Pozdrawiam

Elżbieta

2024-09-23

Należy się nam ludziom ośla ławka, bośmy winni!
To pìękny utwór, w którym nicią przewodnią, jest " tragedia" natury, będąc ofiarą sama niszczy! Teść sonetu, to coś więcej niż tylko ubolewanie nad cierpieniem ludzi. Ona natura i my ludzie jesteśmy całością i bez uświadomienia sobie tego, nie będzia miała znaczenia nawet ośla ławka!
5/6
Pozdrawiam, Jovi najserdeczniej:))⭐

JoViSkA

2024-09-23

Świetna interpretacja :) Dziękuję pięknie Eluś :)
Pozdrawiam całym sercem :))

Waldi1

2024-09-23

smutna prawda ... prawdą też jest ze te osły nami rządzą ... pozdrawiam serdecznie ...

JoViSkA

2024-09-23

Tyż prawda!
Dziękuję Walduś :)
Pozdrowienia

januszek

2024-09-23

rozumiem ze ta ośla ławka to dla niej
obyśmy i z tej
polskiej drogi
wyszli zwycięsko
ocenę posadzę na 5/6
musisz ją za - respektować...

JoViSkA

2024-09-23

Akceptuję :) Dzięki Janusz :) Pozdro!

Dagmara^(*)

2024-09-23

Świetny Wiersz JoVi...
Pozdrawiam serdecznie :)

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję Daguś :)
i również pozdrawiam serdecznie

NO1R^(*)

2024-09-23

Człowiek - wielki "ujarzmiacz" żywiołów okazuje się nikim w rzeczywistym starciu z tymi siłami.
Świetny wiersz,
z pozdrowieniem

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję ślicznie :)
z pozdrowieniami

Autor nieznany.

2024-09-23

Natura bywa nieprzewidywalna w swych działaniach. I choćby człek pełen dobroci był, ona zrobi co chce. Taka już natury natura.
Pozdrawiam serdecznie 😊

Autor nieznany.

2024-09-23

Piąteczka i miłego dnia życzę 😊

JoViSkA

2024-09-23

Oby! Zgadzam się z Tobą :) Piąteczka!

Autor nieznany.

2024-09-23

Zgadza się, czasem trzeba walczyć z naturą. Tak to już działa nasze i zwierzęce życie. Oby w przyszłości było jak najbardziej bezpiecznie i ludzie mogący żyć w spokoju i bez obaw o siebie i bliskich, zwierzątek także 😊

JoViSkA

2024-09-23

Oglądałam transmisję na żywo działań sztabu kryzysowego we Wrocławiu...robili mnóstwo symulacji komputerowych, żeby móc zminimalizować skutki powodzi...i śmiem twierdzić, że solidne przygotowanie się na ewentualną powtórkę z rozrywki pozwoli okiełznać żywioł...:)
Miłego! :))

Marek Żak

2024-09-23

Fajnie, oryginalnie i na czasie, a takie rzeczy się zdarzają. W Szwajcarii, chyba najlepiej zorganizowanym państwie, podczas powodzi jakieś 20 lat temu wylały rzeki i trzeba było otworzyć zapory i zalać część zamieszkałych terenów,, bo groziły zawaleniem. Linia kolejowa w dolinie Rodanu została cała zmyta. Góry są fajne, ale jak jest ulewa wszystko spływa do rzeki pośrodku doliny i wtedy się dzieje.
Pozdrawiam serdecznie.

JoViSkA

2024-09-23

Wszelkiego rodzaju żywioł, kiedy nadchodzi, to zwykle jest za późno aby przeciwdziałać...zdarzają się raz na "dzieścia ileś lat", po drodze ludzie zapominają o zagrożeniu i olewają temat...a później się dzieje...
Dzięki Mareczku :) Pozdrawiam serdecznie

Monia

2024-09-23

Przez żywiołem respekt jest wskazany pozdrawiam;)
https://kopalnia-wierszy-pl.mozellosite.com/blog/ wpadaj jak chcesz ;)

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję za obecność i za zaproszenie...nie omieszkam zajrzeć w wolnej chwili :) Pozdrowienia Moniu :)

Rainmaker

2024-09-23

Żeby nie było - zostawiam gwiazdki :)

JoViSkA

2024-09-23

Żeby nie było - dziękuję z uśmiechem :P

klaks

2024-09-23

Brawo za warsztat, 5/6:)
Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję Klaksik :)
Miłego poniedziałku :)

lewJudy

2024-09-23

Mam nadzieję że to co złe przeminie, dobro odniesie triumf.
Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-09-23

Mam nadzieję, że ludzie pójdą po rozum do głowy i wyciągną mądre wnioski z tej lekcji...
Dziękuję za zajrzenie i pozdrawiam

ajw

2024-09-23

Oryginalnie o temacie na czasie. Pozdrawiam serdecznie :)

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję Iwuś :) Pozdrowionka :)

Odyseusz62

2024-09-23

A nam się wydawało....
Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-09-23

Dzięki Odi :)
Pozdrawiam

Izka1^(*)

2024-09-23

Musimy nareszcie zrozumieć tę lekcję udzielane nam od lat. Mocne słowa. Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-09-23

Może kiedyś dotrze...im dłużej będziemy wzlekać tym mniejsze szanse, że inwestycje zostaną zrealizowane...tak to u nas działa...
Pozdrawiam i dziękuję Izo :)

andrew

2024-09-23

Lekcja pokory od natury.
Za dużo kasy pochłaniają ludzie mówiący o przyjaźni z naturą, zamiast ja szanować.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

JoViSkA

2024-09-23

Dziękuję Jędruś :) Miłego dnia :)

sturecki

2024-09-23

Dobitny obraz lekcji pokory i respektu wobec żywiołów, które nas przerastają. W końcu miałaś do czynienia z siłą natury i jej konsekwencjami, więc emocjonalny zapis był tylko kwestią czasu.