Twoje Wiersze - morze trzcin

morze trzcin

biały (bez rymów)

2025-04-17 12:19

świt
noc
na granicy realności
nieopisana mgła

niczym grupa
zmierzająca w stronę
morza trzcin
by uciec
by żyć
móc czcić swego Boga

czy myśl jest realna ?
a może to sen ?
więc czemu wciąż
uciekam ?

upadkami znaczę ślad
w palącym słońcu dnia
mroźnych mrokach nocy

nie widzę
nie słyszę
nie istnieję ?

autor

Adamo

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Bożena Joanna

sześć dni temu

Podmiot liryczny żyje w braku pewności, nie potrafi odnaleźć swojego miejsca, stabilizacja daleko. Wiersz porusza.
Serdecznie pozdrawiam

JaSnA7

2025-04-17

To, co realne, często może być rozmyte; jak mgła, czy morze trzcin, o czym piszesz...
Myśl jest realna, podobnie jak sen może być realny, lub nie...
Świetny wiersz, który zmusza do refleksji.
Jednak nawet gdy czegoś nie dostrzegamy, nie słyszymy, to jednak istniejemy; podobno w przeszłości, teraźniejszości i w przyszłości, w innych światach równoległych.
Pozdrawiam:)⭐️

JaSnA7

2025-04-17

Jeszcze taka myśl.
Może śnimy na jawie? Kto wie...

sturecki

2025-04-17

Czasem granica między snem a pamięcią boli tak samo jak rzeczywistość i prowadzi przez mgłę, z której niełatwo się wyłonić.
Wiersz przywołuje echa z tej ucieczki przez morze trzcin, biblijnej i prawdziwej zarazem, ale i mówi o współczesnym zagubieniu, o ciągłym lęku, który nie znika nawet w świetle dnia.
Poruszający, symboliczny obraz drogi ... tej fizycznej, duchowej i egzystencjalnej ... na której pytanie „czy jestem?” staje się wołaniem o ocalenie.
6/5