zbładziłem we mgle
jednen zakręt
a może tylko zły sen ?
nie ...
to nie możliwe, zbyt realne
tak namacalne
niczym ukłucie igły

wciąż łaknę tego uczucia
spętania jaźni
ze snem
chciałbym spalić ten stary świat
lecz nie mogę
bo tam serce me wciąż się wyrywa
i tkwi
w tej iluzji
mirażu
we mgle istnienia

kiedyś słyszałem
krótkie słowo
niczym trzask pioruna
wrzask gniewnych bogów
z nieba
z podziemia
z niebytu
i realności
choć nierealne w swej wymowie
a może ...tylko ja je tak odebrałem
bo byłaś ...
zbyt idealna
niczym senne marzenie
przyobleczone, nieludzką siłą
(nazwij jak chcesz, boską)
w realność , którą mogłem dotknąć
pocałować

to śmieszne ...niemożliwe
to słowo nie padło
przyśniło mi się w najczulszym marzeniu
bo zbyt pragnąłem
tak mocno

wciąż mgła
nie chce się podnieść
choć widzę blady świt
nieśmiały promień słońca
niczym miecz chce ją przebić
mówią że umiera się dwa razy

ten drugi ...będzie gdy umrze
moja pamięć