mgłą przesłonięta
mrokiem ukryta
nocy kochanka
blasku dnia nieprzyjaciółka
miłości zachłanna
szkarłatu spragniona
wciąż niespełniona

spotkana niedawno
lecz daty niezapamiętanej
w miejscu tak bliskim
co serce pobudza wzruszeniem
lecz pytasz gdzie
określić nie umiem
na mapie życia
pusta plama zapomnienia

ta twarz tak piękna
włosy ognia kolorem się skrzące
uśmiech kradnący
wszelki smutek odpychający
pytasz bym opisał
umysł wciąż płata figle
raz jasne
raz ciemne
podsuwając mi obrazy

i tylko w snach
majakach w lesie się dziejących
gdzie niebo przesłania
listowia morze nieprzebyte
wciąż widzę postać się zbliżającą
i więcej nic
jakby chwilowa utrata świadomości
budzę się
skrawkami pamięci otumaniony

więc pytasz skąd wiem
to wszystko co opwiadam
że ona piękna, słodka, powabna
z włosami koloru ognia
i że choć miłości zachłanna
to wciąż niespełniona ?

może w tej niepamięci
jakiś okruch obrazy wciąż maluje
z przeszłości
której nagle urwano dzieje
nim serca zdąrzyły się na dobre połączyć
jedno bić przestało
a drugie wciąż wzdycha nieśmiało
do dni których przeżyć mu nie dano