Hologram marzeń
Bez przerwy pragnę wszystko wciąż zmieniać.
Nie powstrzyma mnie prawa litera,
gdy obrazuję swoje marzenia,
a przestarzały zamiar umiera.
Z takim jak ja, to idzie oszaleć.
Nie zachwyca się już krajobrazem,
bo on w realia nie wierzy wcale,
tylko w mentalny hologram marzeń.
Nawyk czasami jeszcze mnie chwyta,
miłość ustąpić musi fantazji.
I choć wspólny nasz obraz nie znika,
hologram już jest własnością jaźni.
Witold Tylkowski