Auto-remanent
Wciąż przyzwyczajeń jeszcze się trzymam,
lecz choć pociąga kobieca nagość,
pewność ma rośnie z każdą godziną:
nie ma nikt z zewnątrz nade mną władzy.
Tak więc nawyki we mnie truchleją,
że choćbym znowu upadł na glebę,
to nie zasypię gruszek w popiele
i dalej pójdę tam, gdzie sam nie wiem.
I ja nie widzę światła z oddali,
do którego tak chciałbym przeniknąć;
ważne by Tu i Teraz ocalić:
poświęcić przeszłość, nie dbać o przyszłość.
Witold Tylkowski