Odpłynęły nasze chłopaki
dziś z wielkiej krainy burz
a my musimy popłynąć
dalej aż do naszej Itaki

Samotne gdzieś tam zostały
słynne ogrody z dzikich róż
wspomnienia które ocalały
nie pozwólmy im nigdy zginąć

Odpłynęły z naszymi chłopcami
okręty pod białymi żaglami
my musimy jeszcze dotrzeć
wprost do ukrytych marzeń celu

Pora zmęczone oczy już otrzeć
burzy z wysoką falą i piorunami
stawić czoła choćby chmurami
czarnymi znów była przyjacielu

Chłopcy nasi już odpłynęli
do tych portów nieznanych
tylko my znów pozostaliśmy
na naszym tutaj pokładzie

Czyje serce się dziś ośmieli
do wysp trafić zaczarowanych
tam przeszłość dni nienawiści
zginie jak w zaklętej szaradzie

Odpłynęły nasze chłopaki
widać to już czas jest taki
żagle już podnosimy wraz
a stery też już są ustawione

Nasz kapitan nie będzie sam
nie zawiedzie go nikt z nas
Wkrótce i my dobijemy tam
gdzie lądy czekają upragnione



*Kubryk – wspólne, wieloosobowe pomieszczenie mieszkalne załogi stosowane dawniej na okrętach i statkach