X
Kłębowisko
wolny
2022-11-04 16:06
Rankiem, gdy świat rodzi się od nowa,
zwiększające się z ruchem słońca cienie
pod oczami obnażają noc (bezgwiezdnie głuchą,
zdławioną ospałym księżycem, do którego
nie wyją wilki ani ludzie).
W dłoniach o prześwitującej skórze ukrywam
pragnienie snu, którego ciężar rośnie,
przygniatając powieki, aż pokonane milkną.
Dni wydają się wtedy mniej groźne i mniej do siebie
niepodobne, migoczą z wdziękiem, teatralne obrazy
w pozornie białym passe – partout.
zwiększające się z ruchem słońca cienie
pod oczami obnażają noc (bezgwiezdnie głuchą,
zdławioną ospałym księżycem, do którego
nie wyją wilki ani ludzie).
W dłoniach o prześwitującej skórze ukrywam
pragnienie snu, którego ciężar rośnie,
przygniatając powieki, aż pokonane milkną.
Dni wydają się wtedy mniej groźne i mniej do siebie
niepodobne, migoczą z wdziękiem, teatralne obrazy
w pozornie białym passe – partout.
