X
Kłębowisko
wolny
2022-11-04 16:06
Rankiem, gdy świat rodzi się od nowa,
zwiększające się z ruchem słońca cienie
pod oczami obnażają noc (bezgwiezdnie głuchą,
zdławioną ospałym księżycem, do którego
nie wyją wilki ani ludzie).
W dłoniach o prześwitującej skórze ukrywam
pragnienie snu, którego ciężar rośnie,
przygniatając powieki, aż pokonane milkną.
Dni wydają się wtedy mniej groźne i mniej do siebie
niepodobne, migoczą z wdziękiem, teatralne obrazy
w pozornie białym passe – partout.
zwiększające się z ruchem słońca cienie
pod oczami obnażają noc (bezgwiezdnie głuchą,
zdławioną ospałym księżycem, do którego
nie wyją wilki ani ludzie).
W dłoniach o prześwitującej skórze ukrywam
pragnienie snu, którego ciężar rośnie,
przygniatając powieki, aż pokonane milkną.
Dni wydają się wtedy mniej groźne i mniej do siebie
niepodobne, migoczą z wdziękiem, teatralne obrazy
w pozornie białym passe – partout.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
3 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
naskraju*(*)
2022-11-11
próbuję ukryć przemożne pragnienie snu,
jego ciężar rośnie, mocno przygniata powieki,
aż pokonane milkną... i mocno się bronią przed ciszą i tylko wytrychem otworzymy jej senne przestrzenie.
Pięknie namalowałaś wejście nocy do świtu.
Miłego popołudnia
jego ciężar rośnie, mocno przygniata powieki,
aż pokonane milkną... i mocno się bronią przed ciszą i tylko wytrychem otworzymy jej senne przestrzenie.
Pięknie namalowałaś wejście nocy do świtu.
Miłego popołudnia
Phil Insomnia
2022-11-06
Napięty nastrój z nutką niepokoju, jednocześnie lekki, przyjemny. Pozdrawiam serdecznie :)
Kornel Passer
2022-11-04
Wiersz urzeka klimatem i nostalgią. Wprawdzie nieco dekadencki, ale z wdziękiem. Pozdrawiam.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Mistrzyni autosabotażu (tudzież głupia, ofiara losu w oczach innych ale i swoich)
- Wszystkość(*)
Żałuję...
- Urszula Ganc
Gdzieś wewnątrz dziennikarza
- Iks Weli
To ma sens
- Starzec
jesienny dryf
- ajw
Cafe de France
- Rambler
Jestem jak....
- Kika88
nie wypada
- snežinka
tanczące kropelki
- matka
cień
- Marta Surowiecka
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności