ostatnio miewam tendencje do bycia protekcjonalnym dupkiem;
dlatego nie komentuję tylko oceniam;
Twoje wiersze - jak najbardziej pozytywnie, ale o tym już wiesz;
dziękuję za wizytę u mnie i serdecznie pozdrawiam

Ciekawy wiersz i ciekawa jego konstrukcja. Lubię przerzutnie, co w moim odczuciu dodatkowo podnosi jakość :)

Przyznam się , że jak zobaczyłem tytuł wiersza to aż mnie zatkało z zaskoczenia, bo chyba bezczelnie sądziłem, że mam tu patent na wiersze dotyczące Blake'a. Napisałem kiedyś dwa wiersze związane z tematem stworzenia świata u Blake'a , ale o innych dwóch jego obrazach, bo temat ten Blake "wałkował" wiele razy. Przy przeżywaniu dzieł malarskich Blake'a (to akurat jest akwaforta, co charakterystyczne dla niego) zawsze mam kłopot, bo wiem, że jego dzieła wizualne są tak mocno osadzone w jego mitologii, że właściwie nie można sobie pozwolić na swobodne szybowanie wyobraźni, skoro sam autor zachęca nas, byśmy jego dzieła "czytali" tak jak ikony. Jak wiesz ikony się "pisze" , a nie "maluje". Twój wiersz znajduje równowagę pomiędzy wiedzą o jego mitologii a wizualizacją . Urizen jest "mniejszym bóstwem", czyli demiurgiem, a stworzenie świata jest w pewnym sensie jego zemstą za utratę pierwotnej harmonii , którą to zemstę realizuje poprzez stwarzanie , którego głównym zamysłem jest ograniczanie , wydzielanie , wyliczanie , oddzielanie, szufladkowanie itd. Stąd cyrkiel jako poniekąd narzędzie o dwóch znaczeniach, stwarzania i torturowania ograniczeniem. Urizen to najmniej sympatyczna z postaci Blake'a , dlatego zawsze pojawia się w towarzystwie groźnych barw. Wiersz świetny. Żadne słowo nie jest przypadkowe czy niepotrzebne. Pozdrawiam.