X
København
wolny
2024-11-07 09:41
W morzu rowerów przystaję,
fale wzbierają w zielonej poświacie,
sznur ciągnący się po asfalcie —
przeciąć go, niełatwy manewr.
W duszy słyszę dzwoneczki,
toczące opony szumią miękko,
powiewa wełniany szal,
porwana fedora ucieka.
Wilgotne powietrze unosi
zapachy znad pobliskiego morza,
masuje zmęczone zmysły,
pozwala nasiąknąć miejscem.
fale wzbierają w zielonej poświacie,
sznur ciągnący się po asfalcie —
przeciąć go, niełatwy manewr.
W duszy słyszę dzwoneczki,
toczące opony szumią miękko,
powiewa wełniany szal,
porwana fedora ucieka.
Wilgotne powietrze unosi
zapachy znad pobliskiego morza,
masuje zmęczone zmysły,
pozwala nasiąknąć miejscem.
