Wiersz świetny Marku. Choć warsztatowo można by go jeszcze delikatnie oszlifować. Cała seria o zajączkach jest świetna. Ale na bazie tych wierszy mam pewną refleksję. Kilka lat temu zaciąłem się w windzie swojego wieżowca. Późnym wieczorem. Udało mi się wydostać dopiero po godzinie z myślą, że przy takim zainteresowaniu otoczenia, godzinę później i bym tam już nocował. Z matematycznego punktu widzenia zacięcie się w windzie jest takie samo. A sytuacja robi wrażenie. Jednak matematyka nie uwzględnia czynnika "metafizycznego". Zdałem sobie pytanie, dlaczego miałoby paść na mnie drugi raz. I jakie są szanse że padnie na mnie raz kolejny, jak na wybrańca. Po krótki czasie wróciłem do windy. Od tamtego czasu z 5 razy widziałem windę zaciętą, i raz na moim piętrze. Wiedza płynąca z serii wierszy o zajączkach, ale też w innych Twoich wierszach, choć ma podbitkę publikacji, socjologicznych obserwacji/badań, nie uwzględnia tego czynnika "nieuchwytnego", np. przeznaczenia, ale też np. bardzo głębokich pragnień, marzeń, które napędzają otoczenie, wręcz "wszechświat". Czy nie mówi się że gdy bardzo o czymś marzysz to się spełni... Tak więc, miłość jutro może zapukać do Twoich drzwi, tylko czy zaskoczony będziesz na nią gotowy? :):):)

padłam! Super! ;-))))))))