Dusza Ikara
nic nie musieć tylko marzyć
zerwać się jak spłoszony ptak
co by się mogło zdarzyć
może zgubione gdzieś uczucie
pomięta przygoda w kąt rzucona
ostrzega jednak w sercu kłucie
i głowa srebrem przyprószona
lecz cóż u ramion tam wyrasta
tak lekko drży do lotu
dusza Ikara porwie nas z miejsca
doda pomysłów i polotu
upadek na końcu pewna rzecz
to nie jest powód by nie latać
przez chwilę skrzydła u ramion mieć
to za odwagę jest zapłata