Twoje Wiersze - wypłakać modlitwę

wypłakać modlitwę

biały (bez rymów)

2022-10-27 09:59

owinięta w całun pragnienia
pogrążona w srebrzystym lęku
za jaki zapłacimy chciwymi łzami
powrócę niby smutek
odejdę wraz z niebem
które namalowałeś na ścianie

obudzę w tobie tę gwiazdę
co położy kres ciemności
naszych serc
która powróci aby przywrócić życie
przywrócić obawę przed tym
co nieznane lecz bliskie

jestem cieniem twojego serca
ostatnim szeptem słońca
w tej dekadzie
wierzę że senność ograbi
nasze skronie z resztek pocałunków
że dojrzy wreszcie odbicie
w moim przykrótkim śnie

staniemy na najwyższej z gór
by tam wypłakać naszą modlitwę

autor

Kasia Koziorowska

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Maba^(*)

2022-11-06

Witaj, Kasiu.
Jak zawsze u Ciebie, piękne metafory, niezwykłe, wykreowane poetyckie światy. Czyta się z ciekawością.
Pozdrawiam.

Chris^(*)

2022-10-29

Czołem Kasiu. Skoro "niebieszczysz" wiersz to znaczy kolor niebieski bym zaproponował zmianę ;)
"powrócę niby smutek
odejdę wraz z niebem
które namalowałeś na ścianie"
na
"powrócę niby smutek
(a) odejdę wraz z niebem
które namalowałeś na ścianie"

:)

[ GALBA ]^(*)

2022-10-27

Przez Twoje wiersze przemyka się bez potknięć. Tak jakby było to prowadzenie przez ciemny tunel bez obawy że uderzy się w ścianę. Bardzo dobrze się czyta.
Pozdrowionka