Wiem że kolor czarny oznacza nie komentować ale MUSZĘ bo będzie ze mną źle. Dobry wiersz wymaga odzewu.
Bardzo ciekawy wiersz. czuć to odrzucenie podmiotu lirycznego, tej kobiety, osamotnienie, cierpienie i ból i że nadzieja jat tak blisko prawie na wyciagnięcie ręki, niestety jak mówi polskie przysłowie "Prawie robi różnicę".
Właśnie, ta druga strona, wzgardliwy kochanek. Niby Jej nie chce ale robi nadzieja że może by mogło coś być a potem znowu odbiera nadzieje. Bawi się Jej cierpieniem.
Z wiersz nie wywnioskujemy czy rozstanie spowodowała wina jej czy to jego "kaprys" jednak to wale nie niszczy wiersza wręcz podkreśla ten "stan udręki" gdy nic już się nie liczy bo i po co?
Kompozycyjnie wiersz przypomina wiersz biały, rymy jeśli są to są w nieładzie zdarza się w zwrotce brak rymów zdarzają się rymy aa albo rymy krzyżowe abab. Nie ma jakiegoś wzoru ilości sylab a o rytmie nie ma co mówić. wiersz jest podciągnięty pod wiersz nieregularny. I bardzo dobrze, dzięki temu wiersz broni się sam. Ten chaos jest zamierzony. dzięki niemu możemy odczuć stan emocjonalny bohaterki. Totalny rozkład jeszcze żyje, ale co to za życie.
Niby nic nie ma sensu, bo sens odszedł z Nim.