Twoje Wiersze - Zamrożony świerszcz nie przełamie ciszy

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

konvalove

2021-06-23

Wow, to ci dopiero wiersz!
Coś pięknego. Smutnego, ale pięknego.
Siedzi w głowie, bo właśnie zna peela na tyle dobrze, że pewnie peel sam nie chce wyrzucać z głowy kogoś takiego - to coś jak wygrać na loterii. Z drugiej strony widać pomiędzy wersami, że coś tam nie jest tak jak powinno, i że szczęście nie jest chyba możliwe. Może brak wzajemności, może inne światy, może to tylko wyobraźnia... pięknie operujesz w tym wierszu metaforami, jestem mile zaskoczona. A tytuł tak jak poprzednicy uważają pierwsza klasa. Pozdrawiam, Zaspany Poeto!

ZaspanyV

2021-06-23

Ach dziękuję bardzo za tak miłe słowa i uznanie co do i samego wnętrza wiersza jak i pierwszej treści jaką jest tytuł. "Może brak wzajemności, może inne światy, może to tylko wyobraźnia" - a może i wszystko na raz? Jesteśmy w stanie sobie nakreśli kogoś albo i coś w naszej wyobraźni, bo np tak bardzo często obcujemy z daną rzeczą że jesteśmy w stanie aż " wyobrazić sobie jakby zareagowała" albo być przykutym do tego jak taką osobę zapamiętaliśmy. To nie jest aż tak do końca jednolite, czy to źle czy dobrze, ale skoro to wyobrażenie jest pełnowymiarowe to też mogło by zwyczajnie nas opuścić. Dżin ucieknie z lampy, a duch przestanie straszyć.
Również pozdrawiam w swój specyficzny i trudny do opisania Zaspany sposób ;)

LidiaM-9

2021-06-23

Trudno niekiedy samodzielnie podjąć decyzję, co zatrzymać w swoim wnętrzu a czego się pozbyć. Myślisz, że właśnie to "coś", co uwiera może samo zdecydować? Byłoby może wygodniej uniknąć podejmowania decyzji. A tytuł fajny!
Pozdrawiam.

ZaspanyV

2021-06-23

Myślę że tak.
Ale nie dlatego, że to coś nagle ożyło, albo uciekło, a raczej mogło by się coś stać w stylu ujednolicenia efektu końcowego względem całej historii od początku do końca. Rzecz nabiera własnej świadomości kiedy widzi jak wygląda, a wtedy łatwiej jest podjąć decyzję kiedy widzi się skończony obraz. To coś, można utożsamić albo zmaterializować, jak np wiersz, albo upchnąć wszystko do postaci świerszcza który symbolizuje ogrom wrażeń, i gdyby wtedy mógł zadecydować co on sam ze sobą chce zrobić, było by naprawdę ciekawie. Czasami rzeczy się gubią, bo morze chcą po prosu odejść i zacząć życie gdzie indziej. Może tak samo jest nie tylko z rzeczami.

Anielska Łza

2021-06-23

Wyjdź z mojej głowy
albo pozostań tam na zawsze

zdecyduj się nim przestaną
tęsknie grać świerszcze
i nim biały śnieg zasypie ścieżkę
od mojego serca do twojego

słyszysz? gra ostatni świerszcz
a ja cicho szepczę
zostań, zostań na całą wieczność...

ZaspanyV

2021-06-23

Całkiem ładne to inne zakończenie, bardziej nastraja na zostanie i zmianę kierunku oczekiwania na odpowiedź. Takie potoczenie się historii w innym spektrum tej samej początkowej drogi skłania mnie do refleksji na temat właśnie głębszego niezdecydowania, bo w mojej wersji podmiot liryczny dłużej mówi, a mimo to odpowiedź nie pada, a tutaj, jest i wyznaczenie czasu na odpowiedź i prośba zostania, co wiąże się z odwagą inną niż pojedyncza łza. Ciekawie jest patrzeć jak odwaga wzbiera tylko w kilku słowach, a to zmienia naprawdę dużo.

Osia

2021-06-22

Ciężka sprawa z rozkazami tego kalibru .To mniej więcej jak z poleceniem aby przez następne tylko pięć minut nie myśleć o krowie w kolorze lila :)
Fajny tytuł Zaspany

Osia

2021-06-22

:))

ZaspanyV

2021-06-22

Dzięki wielkie ;D
(może tego nie da się odczuć, ale czasami znalezienie odpowiedniej muzyki zabiera mi więcej czasu niż pisanie, edytowanie i wymyślanie tytułu w jednym )
Również Cię pozdrawiam Osiu ;)

Osia

2021-06-22

Muzyka tez super :)
Pozdrawiam Cię

ZaspanyV

2021-06-22

No tak, masz rację Osiu. Z jednej strony brzmi to jak rozkaz, a z drugiej jak prośba. Kiedy wspomnienia zyskują status personifikacji i żyją po swojemu w czyjejś głowie to można by do nich prawie mówić. Prawie, bo to jednak wciąż cząstka nas.
Dziękuję bardzo ;D zawsze myślę, że dobry tytuł to 1/3 sukcesu, a w kompozycji z dobrą muzyką zamienia się w strefę "pokoju o dźwiękach czytania wierszy". To wszystko się uzupełnia w pewien sposób. ;)

Pokaż mniej

Logowanie

Zamrożony świerszcz nie przełamie ciszy

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji