Twoje Wiersze - Co dzień

Co dzień

sylabiczny

2025-09-10 08:26

I myśląc o tym w czym tkwi istota
dnia codziennego nocy conocnej
rozgryzam pestkę lizaka zwilżam
umysł rozpraszam zbywam emocje

Przeciekam życiem przez wszystkie warstwy
spróchniałe lękiem co zbroi serce
idąc czy leżąc czy nieść się dając
we mgle w ślepocie po stronie ciemnej

Wciąż zamotana w pajęcze sidła
które z własnego wysnuwam wnętrza
ufam tej sile co jest poza mną
nadziei głaszcząc dzikiego zwierza

autor

rzabaprzezrz

przejdź do strony autora

Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

eSka

pięć minut temu

idąc z wiarą i nadzieją "pod ramię" żadne trudy życia nie są "nie do przejścia".
Z podobaniem!
Stef

Motylek78

kwadrans temu

wpadając w sidła
trudno jest się wypłatać
wówczas pomaga właśnie modlitwa
która kruszy wszystkie więzy
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

Przeboski Mandaryn

ponad pięć godzin temu

Bardzo inspirujący wiersz

Elżbieta

ponad pięć godzin temu

Mocno zanurzasz się , Rzabko w swoje wnętrze, ale dzięki Boskiej sile, jest nadzieja na poskromienie swych niepokojów i lęków.
Serdeczności, Rzabko:)⭐😘