Twoje Wiersze - Kwintesencja

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

12 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Źdźbło ^(*)

2025-10-21

Cacko 👏

rzabaprzezrz

2025-10-22

Dziękuje :)

MadziaLena

2025-10-10

Ręka w rękę, ramię w ramię, nawet jeśli ktoś po drodze podstawia nogę - każde spotkanie ma znaczenie, każde ma nam pomóc w tej drodze. Piękny, mądry wiersz Rzabciu, uściski <3

rzabaprzezrz

2025-10-17

Tak, w to wierzę i tak postrzegam świat i nasze, ludzi, życie:) Dziękuję serdecznie za Twoje piękne słowa, ściskam również<3

Przeboski Mandaryn

2025-09-25

Bardzo życzeniowy wiersz

rzabaprzezrz

2025-09-26

:) Nie by taki w zamyśle. Pozdrawiam ciepło;)

Izka1^(*)

2025-09-23

W zaledwie kilku słowach udało Ci się zawrzeć potężne i uniwersalne przesłanie o ludzkiej kondycji i znaczeniu wzajemnej pomocy. Pozdrawiam serdecznie 6/5

rzabaprzezrz

2025-09-24

Dziękuje serdecznie Izo, uściski<3

Czasem

2025-09-23

Gdyby jeszcze ta zasada obowiązywała Rzabko...

rzabaprzezrz

2025-09-23

Oczywiście, doświadczamy też przeciwieństw tej wzajemnej pomocy, ale moim zdaniem stanowi ona naturalny element naszego życia społecznego i jest jej bardzo dużo, chociażby drobnych gestów życzliwości...a też nie ograniczam jej rozumienia do wyłącznie intencjonalnej pomocy, ale do naturalnych skutków powiązań miedzy ludźmi, czyli np. korzystania z efektów pracy innych ludzi...Dzięki serdecznie Kasiu, uściski przesyłam<3

NO1R^(*)

2025-09-23

Z tym pomaganiem to w zasadzie jest różnie.
Pozdrawiam

rzabaprzezrz

2025-09-23

Tak, jest różnie, ale obserwuję, że jest go bardzo dużo i stanowi naturalny element naszego życia społecznego...i nie chodzi tu o jakieś duże czyny, ale proste, drobne gesty życzliwości, czy chociażby efekty ludzkiej pracy, z których korzystamy na co dzień...Dziękuję serdecznie, pozdrawiam ciepło:)

klaks

2025-09-23

Niby to takie oczywiste, że powinniśmy sobie pomagać...a jednak. Twoja miniatura dobrze przypomina kruchość życia, a tym samym absurd naszych kłótni.
Pozdrawiam serdecznie Rzabko <3

rzabaprzezrz

2025-09-23

Pisząc miałam na myśli raczej zwykła, codzienną obserwację, kiedy ludzie naturalnie sobie pomagają, nawet nie koniecznie intencjonalnie, ale tak po prostu jest to wynik wzajemnych więzi i zależności społecznych...A Twoja refleksja bardzo słuszna...dzięki serdeczne Grażka, uściski i buziaki<3

Motylek78

2025-09-23

tylko ludźmi
albo aż...
pomagać można na wiele sposobów
Pozdrawiam serdecznie 🩵🦋

rzabaprzezrz

2025-09-23

Właśnie, napisałam "tylko" mając na uwadze ludzką ułomność i ograniczenia, ale można na człowieczeństwo spojrzeć też z drugiej strony, tak jak napisałaś...Dzięki serdeczne Aga, uściski<3

samisen

2025-09-23

Pomoc zawsze mile widziana, lecz niekoniecznie doceniana...
Pozdrawiam :)

samisen

2025-09-23

To prawda, Sylwio i nie da się ukryć w żadnej ciemnej piwnicy...
Miłego wieczoru / spokojnej nocki... :)

rzabaprzezrz

2025-09-23

Też miałam taką myśl, i doszłam do wniosku, że wzajemna pomoc jest po prostu częścią naszego życia na ziemi, nie trzeba oczekiwać za nią wdzięczności, docenienia, bo samo jej czynienie niesie wystarczającą satysfakcję, jeśli sobie to uświadomimy...Dzięki serdeczne Jarku, pozdrawiam ciepło:)

Sto...^(*)

2025-09-23

Sklejone raczej na szybko bez obróbki

rzabaprzezrz

2025-09-23

Ułożyłam w głowie tę myśl i już nie chciałam jej 'obrabiać', bo zdawało mi się, że każde słowo jest tu na właściwym miejscu jeśli chodzi o to, co chciałam przekazać. mogłabym to 'upoetycznić', ale czułam, że chcę tylko prostego przekazu...;)Dziękuje pięknie za wyrażenie swojego zdania, pozdrawiam ciepło:)

sturecki

2025-09-23

Tak, życie to wspólna wędrówka przez dziwny świat.
Największą siłą ludzi jest wzajemne podanie ręki, bo razem łatwiej przejść nawet krzywe drogi.
5/5

rzabaprzezrz

2025-09-23

Dzięki serdeczne Staszku. Taka mnie myśl nagle nawiedziła, kiedy próbowałam uchwycić samą kwintesencję ludzkiego życia, ale z perspektywy codziennych doświadczeń, a nie ideałów oderwanych od rzeczywistości..., a dziwny wydał mi raczej nie świat, a drogi ludzkiego życia, na których pomagamy sobie nawzajem, nie koniecznie w intencjonalny sposób, ale naturalnie, poprzez łączące nas więzi i zależności społeczne...Pozdrawiam ciepło:)