Odmówiono Im minuty ciszy...
Tak jakby nigdy nie istnieli,
Zakłamane europejskie elity,
Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…

Wielki butny europarlament,
Zjednoczonej Europy głoszący idee,
Gardząc głośnym przeszłości echem,
Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…

Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy,
Europosłowie pozostając głusi,
Zaślepieni frakcyjnymi walkami,
Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.

I nie zrozumiał podły świat,
Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa,
Woli ciągle tylko się śmiać,
Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…

Odmówiono Im minuty ciszy...
By nie była lekcją pokory
Dla światłych europejskich elit,
Zaślepionych ułudą nowoczesności,

A przecież tak do bólu współcześni,
Eurodeputowani z krajów zamożnych,
Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć,
Szacunku do ojców swych ziemi.

Na styku kultur na kresach dalekich,
Sami będąc ludźmi prostymi,
Całe życie pracując na roli,
Całym sercem ją pokochali,

Na każdy kęs białego chleba,
Pracując wciąż w pocie czoła,
Wszelakich wyrzeczeń poznali smak,
Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…

Odmówiono Im minuty ciszy...
Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym,
Ważyła więcej niż całego świata skarby,
Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.

A przecież krótka chwila milczenia,
Nie kosztuje ni złamanego eurocenta,
Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera,
A rodzi się z potrzeby serca.

Przecież milczenie nie ma wagi,
Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych,
Skąpanych w złocie królewskich pierścieni,
Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.

Przecież krótkie zamilknięcie,
Tańsze jest niż znicza płomień,
Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie,
Gdy znicz całe dwa złote…

Odmówiono Im minuty ciszy...
Tak jakby jej byli niegodni,
By pamięć o Nich odrzucić
Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…

Po ścieżkach Pamięci,
Nie chcą wędrować dziś ludzie butni,
Zapatrzeni w postęp technologiczny,
Zaślepieni ułudą europejskości,

Po co dziś tracić czas na Pamięć,
Rozdrapywać rany niezabliźnione,
Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen,
Historię traktując jako przeżytek…

Lecz choć unijne elity,
Odmówiły czci duszom pomordowanych,
My setkami naszych patriotycznych wierszy,
W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…