Twoje Wiersze - białe żaby - Marta Surowiecka

białe żaby

wolny

2021-04-27 20:12

grudzień. spacer z psem.
zobaczyłam bociana. jadł śnieg
jak białą żabę. połykał jedną po
drugiej.

białe
żaby.
połykał
je.

a one wcale nie uciekały. one
spadały z nieba.

łasiły się do jego gołych kolan.
chudych łydek.
cały czas się łasiły. łasiły
a on jadł. przylepione do jego nóg.

patrzyłam na tę scenę. (pies gdzieś tam
biegał z wronami)

nie współczułam im tylko jemu.

autor

Marta Surowiecka

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Asteria^(*)

2021-05-18

Znalazłam !
rewelacja :)

Osia

2021-05-03

Niesamowity i smutny zarazem wiersz Twój Marto chodzi za mną markotnie .
Pozdrawiam serdecznie

Berele

2021-04-28

Ładny tekst, pełen przestrzeni i wolności. Bocian - fotogeniczny cokolwiek robi.

Kornel Passer

2021-04-28

Nawet jak widzę zdrowego bociana polującego na zdrowe żaby , to jestem po stronie bociana. W przypadku głodnego bociana jedzącego śnieg, tym bardziej. To chyba scena prawdziwa, czemu wierzę , bo bociany padają ostatnio ofiarą nietrafionej aury. Wiersz straszliwie smutny przez tą głodną biel i chudego bociana. Zamiana płatków śniegu w białe żaby ten smutek trochę pomaga znieść i zwrócić się do podziwiania plastycznego obrazu, który się z tego wyczarowuje. Nawyk jedzenia żab pomaga przetrwać bocianowi , aż te białe surogaty zamienią się w zielone , tłuste żabki, czego mu życzę.