X
Listopadzenie
rymowany
2024-11-08 07:10
Modrzew na moim podwórku któremu co roku na jesieni żółkną igły, niejako "zmusił" mnie do napisania tego wiersza...
Łyse ramiona barczystych klonów
już wypatrują panienki w bieli.
Lecz skraj północy nazbyt zamglony
- nie gotów jeszcze wygnać jesieni.
Żółtawy modrzew biednie spogląda
gdzie chłód co roku nadgryza trawy.
Bije pokłony kwiecistym klombom
które zimnota dusi i dławi.
Listopad grozi promykom słońca.
"Jam ci tu teraz krzepkim włodarzem;
resztki listowia dla siebie strącam
a wam wałkonie radzę nie parzyć."
Wszelkie rośliny, każde stworzenie
z pokorą wielką przyjmują gościa.
Ale niebawem grudzień go zmieni
by też za chwilę z nami się rozstać.
już wypatrują panienki w bieli.
Lecz skraj północy nazbyt zamglony
- nie gotów jeszcze wygnać jesieni.
Żółtawy modrzew biednie spogląda
gdzie chłód co roku nadgryza trawy.
Bije pokłony kwiecistym klombom
które zimnota dusi i dławi.
Listopad grozi promykom słońca.
"Jam ci tu teraz krzepkim włodarzem;
resztki listowia dla siebie strącam
a wam wałkonie radzę nie parzyć."
Wszelkie rośliny, każde stworzenie
z pokorą wielką przyjmują gościa.
Ale niebawem grudzień go zmieni
by też za chwilę z nami się rozstać.
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)
