Jak się pisze wiersze
Ciągle mnie pytaniami dręczycie.
Jak? Jak? Jak?
Po prostu- się siada i pisze.
Jednym przychodzi to lekko,
bo wena spływa zapachem lilii i bzami,
dla drugich to droga cierniem róż usłana
i okupiona łzami….
Ci pierwsi za długopis łapią
i skrobią, co głowa dyktuje,
ci drudzy pisząc cierpią
serce krwawi, dusza pokutuje.
Te wiersze prosto z głowy proste,
czasem nieskładne.
Te drugie z czeluści serca
wysmakowane i ładne.
Gdy dane będzie Wam poznać
te pierwsze i te drugie
to pamiętajcie-
poezja powstaje w znoju i trudzie.
Zaprzeczam sama sobie,
nie wiem co jeszcze wymyślę.
Bo w końcu pisać łatwo?
Czy człek się męczy okrutnie?
Więc…..
Wiersze pisze się cudnie,
przyznam Wam to szczerze
i dodam, że do pierwszej kategorii
ja właśnie troszeczkę należę!