X
Portret nieznajomej (z pociągu)
rymowany
2021-11-16 15:00
Spójrz na mnie, proszę.
Spojrzałeś. Widzisz głowę, ręce i nogi,
rozwiane włosy, spokojne spojrzenie.
Takie jest pierwsze wrażenie.
Dostrzegasz siłę, upór, zadumę.
Być może smutek,
jeśli masz trochę wprawy.
Teraz już koniec zabawy.
Widzisz skupienie? Widzisz cierpienie?
Ból tępy niczym nie wywołany?
Może to było zwykłe złudzenie.
Przecież się nawet nie znamy.
Spojrzałeś. Widzisz głowę, ręce i nogi,
rozwiane włosy, spokojne spojrzenie.
Takie jest pierwsze wrażenie.
Dostrzegasz siłę, upór, zadumę.
Być może smutek,
jeśli masz trochę wprawy.
Teraz już koniec zabawy.
Widzisz skupienie? Widzisz cierpienie?
Ból tępy niczym nie wywołany?
Może to było zwykłe złudzenie.
Przecież się nawet nie znamy.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
2 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Phil Insomnia
2021-11-18
Nawet nie wiemy, jakie doświadczenia dotknęły osoby, których spotykamy przypadkiem, tylko na chwilę. Po Twoim wierszu nasuwają się ciekawe refleksje. Pozdrawiam :)
2021-11-18
Tak, nie da się wejść w "cudze buty", ale czy nie zastanawiamy się nad tym czasami, jak to by było żyć innym życiem... Pozdrawiam.
Coffee_81(*)
2021-11-17
Umiejętność dojrzenia w ludzkiej twarzy, a poprzez nią w duszy tego, co najważniejsze, emocji, myśli - zawsze jest intrygująca i nie zawsze jest możliwa...
Trzeba być bacznym, uważnym obserwatorem - a to nie jest łatwe...
Bardzo mi się podoba Twój wiersz :))
Miłego wieczoru życzę i przesyłam swój komplet gwiazd :))
Trzeba być bacznym, uważnym obserwatorem - a to nie jest łatwe...
Bardzo mi się podoba Twój wiersz :))
Miłego wieczoru życzę i przesyłam swój komplet gwiazd :))
2021-11-18
To prawda, nie jest to łatwe. Ale czasem mamy takie wrażenie pokrewieństwa dusz, gdy na kogoś patrzymy. Dziękuję i pozdrawiam :)
naskraju*(*)
2021-11-17
Jak podróż pociągiem, mijamy się z nieznanymi twarzami. Wsiadają, wysiadają... jedne jadą do jakiegoś celu, po coś lub na coś. Różne są twarze. Smutne, jasne i ciemne. Czasem pod maską piękna ukryta jest twarz zupełnie inna, i odwrotnie... brzydota ukrywa piękno. Niestety zwracamy uwagę na tę pierwszą.
Książka Dziewczyna z pociągu Hawkins Paula dobrze oddaje aspekt psychologiczny poniekąd twojego wiersza. Wszystko się może zmienić, kiedy staniemy się częścią, kiedy wejdziemy w życie tej dziewczyny i przekonamy się, że jest kimś więcej niż tylko dziewczyną z pociągu.
Pozdrawiam serdecznie
Książka Dziewczyna z pociągu Hawkins Paula dobrze oddaje aspekt psychologiczny poniekąd twojego wiersza. Wszystko się może zmienić, kiedy staniemy się częścią, kiedy wejdziemy w życie tej dziewczyny i przekonamy się, że jest kimś więcej niż tylko dziewczyną z pociągu.
Pozdrawiam serdecznie
2021-11-17
Otóż to, nie wiemy, z kim mamy do czynienia, możemy sobie coś na czyjś temat wyobrażać. A patrzymy powierzchownie. Bardzo. Pozdrawiam.
Kornel Passer
2021-11-16
Portret kogoś , kogo nie znamy jest podróżą w nieznane i może się okazać, że oczekiwaliśmy pięknego pejzażu a trafimy do grząskiego , cuchnącego bagna. W idealnym świecie piękne twarze należą tylko do dobrych ludzi , a twarze szpetne do ludzi z paskudnym charakterem.
2021-11-17
Jesteśmy wysyceni, a nawet przesyceni kojarzeniem pięknych ludzi z dobrem. Świat filmów, gier, reklam, wiadomości, nawet sportu, mas mediów przekonał nas skutecznie, że trzeba być pięknym, otwartym, kreatywnym, hałaśliwym, energicznym etc. Jesteśmy podatni na manipulację. Dlatego takie spotkanie przypadkowych ludzi w pociągu jest ciekawym doświadczeniem. Pozdrawiam.
Słońce09
2021-11-16
Obserwowanie jest fascynujące i nie jest to żadne złudzenie skoro jest spojrzenie,może być śmiałealbo wstydliwe,mogą pojawić się różne gesty ,dłoni ,nogi mrógnięcie powieki,kolor buta,paznokcia i włosa.Być to czasem może taka bez mowy rozmowa.Obecność drugiego człowieka jest wielkim znakiem.
Pozdrawiam:)
Pozdrawiam:)
2021-11-17
Może być rozmowa, a nawet flirt. Ale moja peelka jest z tych trudnych przypadków, nie umie się tak otworzyć. Pozdrawiam.
sisy89
2021-11-16
Myślę, że jeśli ktoś jest dobrym obserwatorem i ma w sobie empatię potrafi dostrzec w człowieku uczucia, które nim targają. Sama twarz czasem mówi wiele, ale trzeba też umieć patrzeć i przede wszystkim widzieć.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
2021-11-17
Dobry obserwator nie patrzy na to, na co się gapi większość ludzi :) Pozdrawiam.
kmalenka8
2021-11-16
Patrzenie oczami współpasażera może być zarówno ciekawe co nietrafione 😊 Chyba, że działała telepatia 😊 Wiersz podoba mi się...Pozdrawiam serdecznie 😊
2021-11-17
Można nie trafić, ale nikt się nigdy o tym nie dowie, jeśli tego kogoś nie poznamy. Strefa myśli. :) Pozdrawiam.
Waldi1
2021-11-16
spojrzałem i widzę coś więcej ... skrepowane powrozem słowa i ręce i ten ból w Twoich błękitnych oczach ... i dłonie które drżą niespokojnie... gdy ręce położysz na klawiszach fortepianu ...ruchu nie wykonasz ... a zabrzmi muzyka rozrywająca serce ... oczy nie kłamią ...
konvalove
2021-11-16
Ja odczytuję ten wiersz dosłownie, i w tym jego cały urok. Podróżując autobusem zazwyczaj skupiam wzrok na tym, co za oknem, jednakże zdarzy mi się spojrzeć na innych, i wtedy zazwyczaj w tych obcych twarzach widać całą gamę emocji, od trosk po radość, przez smutek, cierpienie na zgubieniu we własnym świecie kończąc. To bardzo intrygujące, choć przypadkowe spotkanie spojrzeń w takich okolicznościach jest dość krępujące; tak jakby ten ktoś wiedział, że oto właśnie inny człowiek próbował go w milczeniu rozgryźć. Pozdrawiam!
2021-11-17
Oczywiście, mówiłam, że to łatwy wiersz :). Odczytanie dosłowne wiersza jest jak najbardziej pożądane. To niezwykłe doświadczenie, takie obserwacje nieznajomych, zwłaszcza na długich trasach. Oczywiście nie chodzi o gapienie się, raczej o to, że taka osoba staje się częścią naszego życia na czas podróży i mimowolnie dostrzegamy jej różne cechy. A mniej dosłownie - od drugiej strony, tj. peelki, która samotna czeka na zauważenie i zrozumienie, na impuls, jak porozumiewawcze spojrzenie drugiej osoby, aby chociaż na chwilę poczuć z nią więź. Pozdrawiam.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności