Żywica zalana morską solą
Z czasem staje się bursztynem
Czas spędzony nad konsolą
Nie jest szlachetnym czynem

Nasze czyny gdy zalewamy
Swoją świadomość
Sprawiają że zdumione miny mamy
Wciąż za czymś goniąc

Chwytając się tak wielu spraw
Formujemy się przez całe życie
Naiwności więc się pozbaw
Że to twoje są zdobycze

Że to ty o wszystkim decydujesz
Myśląc tak tylko wysiłki swe marnujesz

Ta żywica zanim stanie się szlachetna
Potrzebuje wielu lat
Tak moje życie by je zapamiętać
Potrzebuje wasze serca skraść

Bursztyn jest najbardziej cenny
Gdy kryje w sobie owada bądź coś innego
A ty czytając to, byś nie stał się senny
Potrzebujesz bodźca solidnego

Spróbuję ci go dostarczyć
W puencie zawierając
To co tak trudno zmierzyć
Narzędzi pomiaru nie mając

Tak jak bursztyn przez fale jest modelowany
Na ostateczny kształt wpływu nie mając
Tak też i żywot przez nas kreowany
W pakiecie różne doświadczenia dostając
Przez nie właśnie jest sterowany
I to czy pod koniec na swoje dokonania
Możemy patrzeć z podniesioną głową
Zależy nie tylko od naszego przekonania
Lecz także fal kształtujących nas przed życia połową.