Twoje Wiersze - Zaszyty

Zaszyty

rymowany

2025-08-28 21:56

Sześćdziesięciokartkowe
trzy zeszyty, dwa w kratkę.

Dwa. Szesnastokratkowe,
zeszyte tu na linii

okna dla twoich oczu,
bo dla oczu jest limit.

Jeśli piszesz, to proszę, nigdy tak drobnym maczkiem.

W linie grube, czy cienkie… Dwu czy trójkolorowe?

Czy w te linie się zmieści
nie krzyczący też człowiek?

Potem wprzód i do tyłu, zawijas jak się patrzy.

Gruba z chudą pobiegnie.
Aż margines się dowie.

"Świat zabiera nam tych, którzy na to nie zasłużyli".
N. lat 10

autor

aff^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Agata Agata

cztery godziny temu

W pier wsze j i drugi ej strof ie obce dla m nie wy rażeni a gram a ty czne mo że za mi erz on e a mo że ta k się mów i gdzie ś w P ols ce ale ci eka wie 💯

aff^(*)

kwadrans temu

Zasugerowałam się autopoprawiaczem w komórce. Dziękuję pięknie 🌼
Mam nadzieję, że już nie ma błędów. Pozdrawiam 🌼

sturecki

dwanaście godzin temu

Ten wiersz zamienia zwykłe zeszyty w scenę, gdzie kratki i linie stają się miejscem dla człowieka i jego śladu. Pokazuje, że pisanie to nie tylko litery, ale też próba zmieszczenia siebie między marginesami.
Formułuje też pytanie – czy człowiek się w tym zmieści? Moim zdaniem: chyba tak, ale tylko wtedy, gdy nie pisze drobnym maczkiem, jakby chciał siebie ukryć.
6/5

sturecki

trzy godziny temu

Życie nie patrzy na kalendarz ani na dzwonek szkolny.
Potrafi przywalić w najmniej spodziewanej chwili.
I zostaje cisza, której nie da się odrobić żadną lekcją.

aff^(*)

ponad pięć godzin temu

Do wczoraj.
Róznie zaczyna się rok szkolny. Jak całe życie. I ciągle zaskakuje.
Pzdr.

aff^(*)

ponad pięć godzin temu

Tak. Dziękuję.
Niestety drobnym maczkiem było. Że mama trzech dzieci w tym dwóch niepełnosprawnych dożyje tylko