Twój wiersz jest tak delikatny i tak romantyczny. Czyta się go z taką przyjemnością.
Pozdrawiam Kasiu 🙂⭐

Przepiękny wiersz, najlepszy z Twoich, które czytałem. Wtrącając się do wymiany zdań pod moim komentarzem, a właściwie Twojego wniosku jest bardzo słuszny...jesteś poetką i wina niczyja :) Choć z ciekawości przeczytałbym Twoje dwie książki w prozie, o których wspomniałaś. Jeśli możesz to napisz tytuły, może uda się gdzieś zdobyć.
Pozdrawiam serdecznie:)

Niczym nuty Chopina płyną Twoje wersy.
Jak zawsze grasz na najwyższym poziomie!

A ja, jak to ja, dopowiadam sobie w Twoim wierszu Poetko nasza wspaniała, że to "mówili aniołowie..." O tych jak fale na morzu codzienności powracających marzeniach, modlitwach, prośbach, chęciach, chceniach... Jak te karty kalendarza, które niby znane i co roku takie same, a jednak nigdy te same... Jak pory roku, ktore swym urokiem jednego dnia unoszą ku niebu, a drugiego prowadzą przez czyścieć, czasem aż pod drzwi piekła. A na końcu te wszystkie słowa z serca płynące, jak piszesz "grzęzną w bieli", odpowiadam sobie "grzęzną w bieli anielskich skrzydeł"... bo ja może tego nie dostrzegam w krótkiej perspektywie, ale On wie, że nic nie jest w tym życiu po nic, nic nie jest na marne. Nawet czekanie, nawet rozczarowanie, nawet zawód... Może to tylko były krople potu, które spadają przy wchodzeniu na górę, z której widok jest piękniejszy...
Cudny wiersz napisałaś Poetko! 😃🙋🏻‍♂️😊 Trudny dziś dzień, a pozwoliłaś lekko myślom podfrunąć ku nadziei 😊 hej ho! 🙋🏻‍♂️😊

Kasiu one zawsze wracają, tylko zrobią kółko na nieboskłonie, wejdą w nas do środka, ulepszą, przerobią nasz umysł na swoją modłę. A za czas jakiś od nowa. Jak kalendarz umorusany w śniegu, liściach, słońcu. Jakie to piękne!

Pozdrawiam, piękny układ wiersza, prawie jak modlitwa.

Mylili się, albo świadomie ściemniali po coś tam. Pozdrawiam.