Asie!
Dopiero odkryłam Twój komentarz, za który jestem Ci ogromnie wdzięczna. Jesteś świetnym nauczycielem! Ja należę do trudnych uczennic, ponieważ głównie na co dzień zajmuje mnie zawiła księgowość i to rozbudowana zagadnieniami do monstrum. Jednak zawzięcie "kradnę" czas na poezję i prozę. Przyznam, ze to proza jest zdecydowanie moją pasją. Natomiast poezja daje mi upust codziennym emocjom, mogę szybko, energicznie wyrzucić nadmiar uczuć :)) O ile lubię bardzo czytać innych, o tyle sama ma duży dystans do swojego pisania :)) Ale, jeśli Ty piszesz i ajw, że jest dobrze to wierzę :))

Zastanawiam się czasami jakim cudem udaje mi się trafiać na takich dobrych ludzi, poetów, którzy chcą mi pomagać?

Z ogromnym szacunkiem do Ciebie - Małgorzata nr 11

to, co wiersz przekazuje jest syntezą trzech elementów:
intelektu, wyobraźni i emocji;
- intelekt odnosi się do informacji; przekaz intelektualny zmusza nas do myślenia, którego efektem końcowym jest stwierdzenie: "rozumiem";
tylko wiersze o charakterze informacyjnym, wzbudzające procesy myślowe mogą być rozumiane;
ale też nie zawsze, bo przecież wiersze nie muszą być logiczne;
- wyobraźnia operuje głównie obrazami; ale nie tylko: przekaz związany z wyobraźnią dotyczy wszystkich zmysłów;
- emocje generują uczucia; one nie są z tego świata i powstają w dziwny sposób;
np. przeczytana informacja, że ojczym zakatował dziecko - to tylko suchy tekst, a nóż się w kieszeni otwiera;
albo fotografia zbombardowanego miasta - sprowadza na nas smutek...
ale są też emocje samoistne, tkwiące głęboko w nas;
potrafią je wydobyć wiersze które mówią: "łzy" nie używając słowa łzy, "samotność" nie wyrażona słowem samotność, albo "kocham" nie zawierające słowa kocham;
tak więc o "rozumieniu" wiersza można mówić w rzadkich przypadkach;

a teraz wróćmy do określenia "jesienią usposobień" i zaproponowanej poprawki;
"jesienią usposobień" - to tzw. metafora dopełniaczowa;
jest ona zlepkiem dwóch rzeczowników, z których pierwszy jest w dowolnym przypadku, a drugi zawsze w dopełniaczu;
ten rodzaj metafor wywodzi się z liturgii: krew życia, kielich zbawienia, znak pokoju itd.
metafory dopełniaczowe są wykorzystywane bez opamiętania przez początkujących poetów, ale zapewniam Cię, że na górnej półce są one passe;

zła wiadomość jest taka, że wykrakałem i Wilk odwiózł laptopa do naprawy :)

dobrej nocy Małgosiu :)

:))
za nic nie oddam swojej 11 :)😊
polubiłam ją :)

mogę się zamienić bo lubię 11 :)
tak czy inaczej i 7 i 11 to liczby pierwsze :)

Dziękuję Asie, no tak zgarnąłeś szczęśliwą siódemkę, stąd ten talent!🙂👏
Już poprawiam👍