Twoje Wiersze - dzień za/duszny

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

18 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

[ GALBA ]^(*)

2025-11-13

Trochę mnie Twój wiersz zmroził Stefku. Ale ostatnio się taki jakiś tkliwy zrobiłem przez tą chorobę...
Jednak treść nie pozwala odejść bez szczególnej emocji...
Pozdrówki z podobaniem 🌟👍

eSka

2025-11-13

dzięki, Maras! Wrażliwość świadczy o byciu Człowiekiem, trudniej z nią żyć, ale nie da się jej zabić; niczym (sprawdzałem...).
Wierszyk to jakby cz2. wiersza, pt. 30.04.24., (trzeci, w kolejności, który zamieściłem na TW). Pożegnałem starą w trumnie i takie refleksje; na jej grób nie jeżdżę tylko sobie zwizualizowałem ten zbyt duszny dzień zaduszny,
Dzielnie walczysz z chorobą i ona w końcu spier..., bo widzi, że za twardy dla niej przeciwnik!
3mka Maras!
Stef

Mitylene

2025-11-09

Ta grobowa płyta przytłacza rak samo jak grobowa cisza....Relacje z bl7skimi nie zawsze za życia układają się tak jakbyśmy tego chcieli, i nie zawsze mamy odwagę przebaczyć nawet po smierci takuej osoby..Wiersz bardzo pojemny i wiele refleksji pojawia się po jego przeczytaniu...Zapada w pamięć
.Pozsrawiam Stef:)

eSka

2025-11-15

można sobie zmienić imię, ponoć to czysta formalność i nie wymaga wiele zachodu
miłego wieczoru!
S

Mitylene

2025-11-15

Ja zawsze chciałam, aby moje imię miało dwa L ,ale niestety ma tylko jedno :)

eSka

2025-11-10

dziękuję serdecznie z przeczytanie i refleksje. Nie trzymam urazy, kto nosi urazę sam ją dźwiga i wciąż się o nią potyka. Matka zmarła 1.5 roku temu (wówczas napisałem wiersz, pt."30.04.2024." (trzeci, w kolejności,który zamieściłem na TW)
Kłaniam się pieknie!
Wszystkiego dobrego, Mirela!
P.S. Mam duży sentyment do imioenia MIrella /tamta miał przez dwa "l"). Moja sympatia sprzed... ponad 37 lat, z Katowic.

Mitylene

2025-11-09

* Pozdrawiam

JoViSkA

2025-11-07

Poruszająca ironia nad grobem..
Pozdrawiam

eSka

2025-11-07

dzięki za zajrzenie!
Pozdr
Stef

JaSnA7

2025-11-07

Poruszający wiersz Stefanie...
Serdecznie Ciebie pozdrawiam:)⭐️

eSka

2025-11-07

serdecznie - za zajrzenie i wpis - dziękuję!
miłego weekendu!
eSka

Monia

2025-11-07

Wymowny utwór pozdrawiam serdecznie 😉

eSka

2025-11-07

dziękuję za przeczytanie i wpis!
Miłego weekendu!
Stef

Sylwia U.^(*)

2025-11-07

🤗

eSka

2025-11-07

👋

Izka1^(*)

2025-11-06

Ta cisza między słowami… jest bardzo wymowna i smutna. Pozdrawiam serdecznie 🍂

eSka

2025-11-06

serdecznie - za zajrzenie i wpis - dziękuję!
miłego weekendu!
eSka

Moona@

2025-11-05

Oszczędnie, a jednak z wielką mocą!
Pozdrawiam :)

eSka

2025-11-05

Dziękuję za odwiedziny i ślad!
Pozdr!
Stef

Waldi1

2025-11-05

takie wizyty ... bez zaproszenia są zawsze bardzo miłe ... nawet na cmentarzu bo liczy się to że ktoś pamięta i dba .... a w domu wszystko da się ożywić ...tylko ktoś musi pierwszy krok ku dobremu zrobić i nie bać się przytulić ... pozdrawiam serdecznie ...

eSka

2025-11-05

dziękuję za zajrzenie i ciekawe refleksje.
"najtrudniejszy pierwszy krok... /.../ pierwszy gest" jak śpiewała Anna Jantar

;pozdr!
Stef

klaks

2025-11-05

Szczere wyznanie, bardzo przejmujące wersy.
Pozdrawiam ciepło🌹

eSka

2025-11-05

Dziękuję, Grażyna!
serdeczności!
Stef

Larisa

2025-11-05

Bardzo poruszające wyznanie... aż do bólu.
Fraza: "nie dzieli nas już nic" jest bardzo głęboka... bo wynika z niej, że za życia dużo dzieliło. Same chromosomy to dużo i mało zarazem, ale za mało, by stworzyć ciepłą wieź... otwartą na miłość. Tytuł wiersza odczytuję jako dzień duszny, odbierający dech... ciężki swoim brzemieniem...
Z pokorą, z pokorą serca przeczytałam Twój wiersz!
Kilka wersów o niezwykłe mocnym brzmieniu.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Stef:)

eSka

2025-11-05

Bardzo Ci dziękuję za odwiedziny, komentarz i miłe słowa.
Jest tak jak odczytałaś- dzień za duszny, brak powietrza
kłaniam się pięknie!
Srtef

sisy89

2025-11-05

Przejmujący i zatrzymujący. Piękny.
Pozdrawiam serdecznie

eSka

2025-11-05

dziękuję, cieszę się że wiersz za3mał.
serdeczności!
Stef

Jan Kępiński

2025-11-05

Jednak nam powiedziałeś. Wierszem do zapamiętania.

eSka

2025-11-05

Dziękuję za odwiedziny i wpis.
Pozdro
Stef

Kornel Passer

2025-11-05

Zaskakujące i jednocześnie pobudzające do głębszego namysłu. Bardzo dobry wiersz.

eSka

2025-11-05

Dziękuję za odwiedziny i ślad!
Pozdr!
Stef

rzabaprzezrz

2025-11-05

Bardzo poruszające. Poezja pomaga nam wyrazić to, co dzieje się w nas, a co jest trudne...w tym górnym dopisku odbieram dużo goryczy, ale dobrze jest znaleźć też w tym ciepłą, pozytywną myśl -że jednak nosiła Cię w swoim łonie, urodziła...i że mogłeś się nią opiekować, to też na pewno zrodziło jakąś więź, chociaż, jak przypuszczam , żadnej jej zasługi w tym nie. było. Pozdrawiam Cię serdecznie❤️

eSka

2025-11-05

Serdecznie dziękuję za odwiedziny, komentarz i miłe słowa.
Pozdro, Sylwia!
Stef /kum/

Elżbieta

2025-11-05

Zimno, jest teraz i chyba tak było wcześniej, 23 chromosomy, to biologia, widocznie za mało, by było uczucie!
Pozdrawiam serdecznie Stef.:))⭐

eSka

2025-11-05

dzięki, Elżbieto, za odwiedziny i wpis!
Pozdr! :)
Stef

samisen

2025-11-05

Refleksyjnie ułożone wersy...
Biją chłodem ale z gorącego serca wyrwane na światło dzienne
Pozdrawiam

eSka

2025-11-05

Dzięki, Jarku! Komentarz trafiony w środek tarczy!
Pozdr!
S

sturecki

2025-11-05

Lakoniczne jak relacja, o której mowa: 23 chromosomy to zbyt mało, by było „blisko”, ale wystarczająco dużo, by nie dało się uciec od powinności milczenia. Miniatura działa jak zimny nagrobek – nie emocją, tylko niedopowiedzeniem. Tu nawet „ładnie wygląda” przestaje być komplementem, bo mówi się je do kogoś, kto już nie odpowie.
6/5

eSka

2025-11-05

dzięki, Staszku, za odwiedziny i - jak zawsze - ciekawy i obszerny komentarz!
pozdr
Stef

Annna2

2025-11-05

smutne bardzo, poruszające- ale i tak bywa

eSka

2025-11-05

dzięki za odwiedziny i wpis!
Pozdr!
Stef

ajw

2025-11-05

Poezja oszczędna jak nagrobek, ale przez to właśnie rezonuje głębiej. Podobno to my wybieramy sobie rodziców. Widocznie po coś ta relacja-nie relacja była potrzebna Twojej duszy. Ta scena przy grobie jest tak cicha, że aż dzwoni w uszach. Nie wiem czy zaakceptowałeś fakt tej więzi biologicznej bez więzi miłości, czy nadal masz poczucie krzywdy. Jeśli nie - odpuść, zaakceptuj, jeśli tak to dobrze, bo można pójść dalej..

eSka

2025-11-05

Bardzo Ci dziękuję za odwiedziny, komentarz i miłe słowa. Też kiedyś słyszałem, że to dzieci wybierają sobie rodziców, i że "wszystko jest po coś" - często znajduję dowody na to, że tak własnie może być.
serdecznie pozdrawiam!
, dobrego dnia Iwona!
Stef

Pokaż mniej

Logowanie

dzień za/duszny

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji