na dnie naszego jutra
nauczyć się
żyć od nowa
dopóki jeszcze
słowa pod wiatr
wczorajszym deszczem
nie pozwalają zasnąć
zmęczonym oczom
które przez łzy
widzą to, co pozostało
w pamięci
ludzie próbują
kochać innych
a nie kochają siebie
pożądanie zawsze chce
ale nigdy nie daje
tak jak prosi o nic
w zamian
oko za oko
uczyni ten świat
całkowicie ślepym
dobro i zło
muszą obok siebie
zawsze chodzić parami
a człowiek dokonywać powinien
wyboru
natura deszczu
zawsze jest taka sama
pozwala rosnąc
cierpieniom na bagnach
jak i kwiatom w ogrodach
na dnie naszego jutra
zakwitła gorczyca
i nie pamięta już
kiedy blady jej świt
poruszył historię
wczesnego życia
spiesząc na zapas
kulejącą drogą
w kierunku
nieznanym