W 3 wersie "wrócić". Tylko żeby ten powrót nie skończył się tak, jak w moim wierszu "Smutny Anioł" :) Pozdrawiam cieplutko :)

A ja powiem przekornie :" nic dwa razy się nie zdarza"... i tyle ...pozdrawiam

Chciałbym móc tam ( wrocić.) jeszcze jest ...

często bardzo wracasz do knajpki myślami ... i nie masz czego żałować że jesteś dobrze wychowany ... ... to powinno być dumą dla Ciebie ... to jest zaleta ...

"Zawsze będzie za późno, na szczęście" /A. Camus/
Czegoś się nie zrobiło, czegoś zaniechało, ale gdyby była możliwość powrotu do minionej sytuacji, prawdopodobnie wszystko rozegrałoby się identycznie. Po co, więc na nowo przeżywać rozterki, czy nie lepiej zostawić sprawę tak, jak jest, albo poczekać na jej własny bieg?
Pozdrawiam.

Akt słabości czasem aktem wielkiej odwagi okazuje się być. Taki paradoks. Ale może źle coś odczytałam :-).

Słabości to klucze do zatracenia. Powinieneś o tym pamiętać. Chcąc się nie zatracić trzeba słabości nie dopuszczać do władzy nad sobą.Myślę że to jak łapanie much gołą ręką w locie. Bardzo trudne ale możliwe.
Pozdrawiam.

Ciekawe dopowiedzenie wcześniejszego wiersza, sytuacja nie do powtórzenia, ale można snuć różne jej scenariusze, warto uczyć się dobrego spostrzeganie i zapamiętywania szczegółów, ale z drugiej strony jakie mamy prawo uchylać drzwi cudzej intymności? Myślę, że wtedy postąpiłeś właściwie a teraz możesz jedynie spojrzeć z perspektywy czasu i może ujrzeć jeszcze inne znaczenie sytuacji!
Nie odnoszę się do samego wiersza, bo zrobił to świetnie Michał, ale jak wiesz ja lubię Twój sposób pisania:)
Serdeczności jak zawsze:)⭐🍀

Może jeszcze nadarzy się okazja.
I wtedy ją wykorzystasz.

Każdy ma prawo do chwili słabości...
Pozdrawiam :)

Akt słabości w naszych czasach, w których za słabość uważa się często prawdomówność, wrażliwość i wspomniane w wierszu dobre wychowanie, to tak naprawdę akt odwagi. Ciekawy wielowymiarowy w moim odczuciu wiersz. Pozdrawiam.

Piotruś jak ja się dziś uśmiecham
Coś w moich starych kościach czuję że za chwilę za moment maj 😉
Nie chcę się tu uaktywniać napiszę tylko Działaj 😝

Pozwolisz i nie gniewaj się. Ja bym widział te wersy tak:

Pamiętasz jak pisałem
o knajpce z obrazkami?

Chciałbym móc
tam wrocić ,kilka słów inaczej
ułożyć, oszukać...
przeznaczenie.

Te oczy mówiły wszystko,
czemu potem kłam zadano.
Mówiły, że...
wokół tych obrazków wszystko może się zacząć.
Czy trzeba było szukać potwierdzenia?
Skoro niewinności,
skoro prostej myśli drzwi
uchylały się
Uczono mnie w szparę drzwi nogi nie wstawiać.
Żałuję, że jestem
dobrze wychowany.

Powinienem być stanowczy, wtedy.
To był taki moment.
Wieki trwająca chwila.
Strach wzmaga pragnienie.
Oczy w oczy wpatrzone...
...niedowierzanie.

Nie wytrzymam w postanowieniu.
złamię się

Nigdy nie robiłem w ten sposób z czyimś wierszem, ale chciałem ci pokazać o jakich ,,łamaniach" wiersza ostatnio Ci mówiłem.
Pozdrawiam Piotrze;) Wiersz bardzo dobry w treści, jak zwykle szczery, to duża zaleta pisania.

Strach wycisza radość budząc przerażenie w oczach .
A w te oczy kłamstwem nakarmione- lepiej nie patrzyć
Ile serc kochających znajduje ciepło w innych sercach po zakochanych straconych sercach?
Bądź silny- przetrwasz .
Pozdrawiam ;)

Wczoraj właśnie przy niedzieli zastanawiałem się dość intensywnie nad kwestią słabości człowieka. Nad własną słabością. Czasem wydaje się, że zapominamy pozwolić sobie samemu właśnie na słabość. Wszędzie w koło wymaga się od nas profesjonalizmu i pewnych wyuczonych postaw. Zapomnij o łzach, zapomnij o sentymentach, zapomnij o tym, że możesz się poddać. Jeśli pozwolisz sobie na słabość, to w mgnieniu oka dopadną Cię wszystkowiedzące hieny. Wyśmieją Cię i rozszarpią na kawałki wrażliwość Twoją. Człowiek czasem wręcz boi się, a najczęściej zapomina (zapomina cholera!), że nie jest i nie musi być idealny; że może i powinien uznać swoją słabość i czasem po prostu się na nią zgodzić. Pozwolic sobie na chwilę wzruszenia, na nostalgicznie wspomnienie, na tęsknotę za miłością, której już nie ma, na upadek w grzechu nawet. Jak to zwykle już w naszym świecie bywa, należy być z tym stanem ducha niezwykle czujnym, by nie popaść zbyt mocno w mroczne zakamarki uczuć i emocji. Na słabość jednak czasem dobrze jest sobie pozwolić.
Treści wiersza nie będę szczegółowo omawiał, bo to jest jakby dopowiedzenie wcześniejszego wiersza. Sam to zresztą zaznaczasz już w pierwszych wersach. Pozdrawiam Piotr! hej ho! 🙋🙂