Dramatycznie trochę no ale przekaz ciekawy...

Choć za kotami nie przepadam to uważam, że zwierzęta także mają prawo do swojego miejsca.
A koty to bardzo mądre istoty.
Pozdrawiam

Witaj Pluszaku. Czytałem Twój debiut już wcześniej i obiecałem sobie wrócić
z komentarzem. Wiersz mi się spodobał, pierwsza myśl po lekturze to "wszędzie dobrze gdzie nas nie ma" oraz "w miłość wpisane są też chwile cierpienia". Pozdrawiam z podobaniem!

Ależ często można spotkać ten obraz z wiersza w relacjach u ludzi. Pytanie tylko czy to takie drobne przekomarzanie się czy jednak poważna sprawa. Każdy lubi mieć swoje miejsce w domu, choćby to miał być mały kąt czy fotel, to jest to ta specyficzna "aura", w której człowiek czuje się po prostu najlepiej na świecie. Pewnie podobnie ma kot (nigdy kota nie miałam, więc to jedynie domysły). Gdy przegania się kogoś z "jego" miejsca, nic dziwnego, że ten ktoś się buntuje. Człowiek może jeszcze coś powiedzieć, a taki kot? Parsknie jedynie, może podrapie, może zamiauczy z oburzeniem, i tyle. Po pierwszym przeczytaniu miałam odczucia raczej pozytywne, odebrałam tekst w formie "zabawy", za drugim jednak razem wkradły się odczuwa ambiwalentne, i pozostały do teraz. Niby wiersz o kocie, a jednak da się tu znaleźć o wiele więcej.