Tam na łące stała, Jasia wyglądała,
Którego wojenka dziewczynie zabrała,
Tam na łące stała, cichutko płakała,
Gdy łzy wylewała śpiewała tak.

Wróć , wróć Jasiu kochany,
Wróć , wróć ulecz serca rany,
Wróć, wróć pókim ja młoda,
Wróć, wróć, wróć bo życia szkoda.

Jasiu na wojence dzielnie wojował,
Kraju swego bronił, siebie nie żałował.
Dla tej dziewczyny, co ją w sercu nosił,
Znoje, niewygody, wszelkie trudy znosił.

Wrócę ja do ciebie Maryś moja miła,
Wrócę ja do ciebie, żebyś nie wątpiła.
Wrócę ja do ciebie, wrócę o poranku,
Wrócę ja do ciebie, czekaj mnie na ganku.

I dotrzymał słowa , wrócił o poranku,
Tam go położyli, u jej stóp na ganku.
Wrócił ten bohater co bronił kraj drogi,
Wielką cenę poniósł, stracił obie nogi.

Jasiu mój najdroższy , Jasiu mój kochany,
Zaraz ja opatrzę wszystkie twoje rany,
Choć me oczy płaczą, serce się raduje,
Bo wróciłeś żywy, znów młodą się czuję.