Bardzo zgrabna tanka :) A ogrody, czajki i przebiśniegu dopełniają ten sensoryczny klimat. Pozdrawiam :))

Piękna miniaturka, bogata w obserwacje i emocje.
Znowu się czegoś dowiedziałam dzięki portalowi i dzięki Tobie Ulko.
Pozdrawiam serdecznie.

Natura jednak się raduje, jest w cyklu życia, nie śmierci, zawsze na nowo powstaje.
Pozdrawiam,
Miłego dnia

Miło znów Cię czytać :)
Ciekawa forma poetycka,pięknie, refleksyjnie napisane.
Pozdrawiam serdecznie :)

Jak subtelnie wyrażone myśli w tak krótkiej poetyckiej formie! 😊 Miło Ulko znów Cię czytać...Pozdrawiam ciepło 😊⭐🍀🌼

W pięknej formie zamykasz prawdę, o której zwykle się nie mówi... a Ty robisz to delikatnie i z wyczuciem, po prostu jak Ty! Chylę czoła przed Twoim talentem i wrażliwością.

Tak sobie myślę, że w ogrodzie wrażliwego "ja", gdy pojawiają się pierwsze oznaki otwarcia na świat / na zewnętrze, a wokół panuje mróz pesymizmu i niedowierzania, który zabija nadzieję, to człowiek człowiekowi okazuje się gasić tchnienie życia. Dusza niezrozumiana przeż innych ludzi, jak ten ptak śpiewa zwiastujac wiosnę, a wiosna umiera zduszona bielą prawd kłamliwych.
Ciekawy ten wiersz Twój. Pozdrawiam Cię. Hej ho! 🙂🙋‍♂️

Piękna miniatura w postaci tanki, nigdy nie próbowałam tej formy, może kiedyś się z nią zmierzę, dobrze że jest tutaj na nią przepis.
Bardzo mi się podoba w treści i formie.
Serdeczności ślę )

Ciekawa forma i refleksja o przemijaniu.
Serdecznie pozdrawiam!

wow..pod wrażeniem..cudo..***

pięknie i tylko żal że wszystko przemija ...

Masz zapewne skośne oczy,
nic mnie zatem nie zaskoczy.

Wszystkiego dobrego. Myślę że jest tanka rozszerzeniem haiku.

Jakie to piękne!!!
Nie znałam tej formy, a w Twoim wykonaniu - to istna perełka.

Pozdrawiam ciepło.

Przepiękna miniatura!, ale zaintrygowała mnie forma, świetnie Ulko, że podałeś zasady jej pisania, odnotowałam je i też spróbuję!
Ucieszyłam się widząc Twój wiersz:))
Uściski z pozdrowieniami:)⭐

Ciekawa forma, bardziej rozbudowana niż haiku, ale mam przeczucie, że podobnie jak z haiku - niby łatwa i krótka, ale tak naprawdę bardzo wymagająca. Bo żeby napisać taki wiersz jak ten, naprawdę trzeba to zobaczyć i poczuć, zebrać w słowa, poukładać wersy i sylaby, i rzucić czytelnikowi ten gotowy obraz (oraz gotową myśl) prosto w twarz.

Fajnie wyszło i dzięki za info o ciekawej formie. Miłego dnia. M

Piękny wiersz, czy może piękna bo tanka;) Przebiśniegi...dawno ich nie widziałem. Były zawsze w ogrodzie mojej babci, a później szafirki, pierwiosnki i tulipany. Kiedyś ogrody były piękniejsze...
Muszę spróbować tej formy poezji. Ulu odkryłem ostatnio miłą rzecz związaną z Twoim Krakowem. Okazało się, że moja chrzestna mieszkająca tam od kilku lat należy do grupy poetyckiej ,,Każdy". W sobotę jej wiersze przeczytałem w dwóch almanachach , które nam podarowała. Nigdy wcześniej bym jej nie podejrzewał o pisanie poezji. Zresztą tak samo penie nie podejrzewa mnie nikt wśród rodziny i przyjaciół. Pomyślałem od razu o Tobie, ale nie znalazłem w tych tomikach(właściwie jednego jeszcze nie skończyłem;)) wierszy pasujących do Twojego pięknego stylu pisania poezji, której ostatnio jest trochę mniej :( Dlatego cieszy mnie, że dzisiaj się pojawiłaś z takim ślicznym przedwiosennym wierszem:)
Dużo zdrowia Ulu. Uściski:)