Oczy przebiły przyciemnionym wzrokiem
Słowa płynęły w kałuży tajemnicy
Umysł zaiskrzył szaleństwem

Po cóż podejrzewać ?
Grzeczność ogrzewała spokojem
Lepkie poruszali tematy, języki stały się śliskie
Aż bezpieczne marzyły się sny

Nadszedł czas spoczynku...
Schody nie zaskrzypiały , ani razu
Na kluczu nie było widać śladów czerwonej rdzy

Drzwi zamknęły się
Posłusznie
Zwyczajnie
Jakby ostatni raz

Głośny , beznadziejny krzyk ofiary
Oznajmił...
Zbrodnia popełniona !
Krew
Na blondzie
I na siwiźnie

Szok
Sądzić, czy kryć winowajcę ?
Topiły się dowody

Na wierzch wyszła
Nieobecność
Nie wiadomo kogo

Prawda ruszała się ,niby osmolona mucha...
Każdy się wzdrygał ,lecz szukał
Sprzeczna tu logika
Nienormalność wiedzie prym

Musieli się cofnąć się do piwnic ...
Maminych słoików z maliną
Może jej duch nadal trzyma w ręce nóż?


Zbrodniarz zdemaskowany
Trup w koronkach uniewinniony
Obłęd nazwany

Bliżej go teraz poznano...
A może kilku?
Przecież było aż trzech wyrodnych mamisynków

Prawdziwi nie żyją...
Szaleńcy zostali

Koszmarne postacie
W umyśle znalazły schronienie
Nigdy nie istniały !