To zapewne najpiękniejsza opowieść, jaką nie tylko dziś, ale w najbliższym czasie odtworzę w swojej wyobraźni! Niesamowity kontrast....Zakochani - pijak. Jedno i drugie jakże ludzkie i prawdziwe! Lubię czytać to, co tworzysz, jesteś w tym niczym Reymont naszych czasów...
Niesamowite. No i nazwa tej alejki... wow.
A moja banalnie, "tylko" Lipowa ;-)
P.S.
Mieszkasz zapewne w bajecznej okolicy. Kiedyś nie doceniałam takich miejsc, może dlatego, że sama wychowałam się trochę "w dziczy". Teraz irytuje mnie każdy osiedlowy "punktowiec", który tu powstaje i zabiera przestrzeń przyrodzie..
Pozdrawiam!

Z pewnością Lucky była Tobie wdzięczna do końca życia. Chyba nie odróżniłnbym samca od samiczki szpaka:)
W dzieciństwie miałem młodą kawkę w klatce na balkonie, została odżywiona i gdy dorosła wypuszczona na wolność.
Obecnie mieszkam w bardzo bliskim otoczeniu lasu, rano jest prawdziwy koncert bez dyrygenta. Od samego świtu. Dzisiaj nawet kukułka się dopisała do orkiestry. Kosy przylatują co dzień na trawnik, nie są płochliwe jak sójki. Masz rację z ich śpiewem może konkurować skowronek, słowik i szczygieł. Ogromne dwie lipy stoją na sąsiednim ugorze, mają niestety na sobie ogromne ilości pasożyta jakim jest jemioła. Napisałem kiedyś wiersz ,,Jemioła". Co do alei lip , aż dziwne że tyle znajduje podobieństw , ale jest taka biegnaca od osiedla. Wąski asfalt, po obu stronach lipy i głęboki trawiasty rów. W tym rowie gdy byłem mały często leżały ajkieś pary;) lub jakiś pijak, któremu z kieszeni wylatywały drobne. Oczywiście był to dobry łup, plus butelki na skup;) nie wiem czy przez te pary w rowie, czy te grzecznie spacerujące alejka zyskała miano ,,alejki zakochanych" i taką oficjalną nazwę na tablicy kilka lat temu zamieścił wójt z poparciem rady gminy:)
Pozdrawiam serdecznie:)

Cudownie, że Ty też dostrzegasz różnicę pomiędzy nimi! Uwielbiam jedne i drugie, chętnie je goszczę u siebie w ogrodzie, a 7 lat temu przez 2 miesiące opiekowałam się nieopierzonym pisklęciem szpaka (samiczką), którą przewrotnie nazwałam Lucky, jakby nie było, wyrosła na piękną i silną (zwłaszcza w głos) dziewczynę zanim zwróciłam ją szpaczemu światu. Co kilka godzin wracała jeszcze na taras upewniając się, czy na pewno może odlecieć, siadła na głowę i śpiewała;-)
A kosy....zwłaszcza ich wieczorne śpiewy....nie wiem, czy istnieje piękniejszy dźwięk. Ewentualnie za dnia, w słońcu skowronek, ukryty w obłokach. Totalna beztroska dla dusz...
Napisałam zresztą wiersze "Kos" i "Skowronek" ;-)
A te lipy... No cóż, są ze mną od dzieciństwa. Mieszkam przy alei i są ze mną od zawsze. Jedyne, czy mnie straszyły nieco, gdy byłam mała, to niezliczone jemioły powplatane w ich konary. Wieczorem wyglądały mrocznie....;-)
Zielonego dnia!

Tak, ona jest wieczna i doskonała. Wystarczy, by człowiek nie wchodził jej w paradę, a co najwyżej współistniał...
Dobrego poniedziałku!

Bardzo trafne spostrzeżenie, faktycznie masz rację.
Pozdrawiam niedzielnie!

Bardzo Ci dziękuję!
Życzę słonecznego dnia;-)

To nie był przytyk;-)
Myślę, że po prostu nigdy sama nie pokusiłam się o taką kreację na podstawie czyjegoś wiersza. Co nie znaczy, że czasami korci mnie, by coś pozmieniać "po swojemu" w czyimś tekście, ale nigdy tego nie robię, zresztą myślę, że każdy z nas ma tak i czytając czasami coś się nasuwa. Ale nie znaczy to, że ktoś napisał źle.. Poezja zawsze jest dobra, bo indywidualna.
Czy dobrze widzę, zmieniłeś zdjęcie profilowe?;-)
Zdecydowanie bardziej przyjazne od poprzedniego;-)
Dobrej niedzieli!

Hmm.. nigdy nie pragnę zmienić wiersza... to dzieło jest dokładnie takie jak chce jego autor... faktem jest, że czasem skrobnę wariację na temat jakiegoś wiersza... ale jest to jedynie moje patrzenie i nieudolne komentowanie... dziękuję jednak za Twoje spostrzeżenie... będę ostrożniejszy... Pozdrawiam

Czuję się wyróżniona;-)
Ciebie chyba trudno zauroczyć wierszem na tyle, by nie kusiło Cię, aby go zmienić (?) ;-)))
Drzewa mają moc.
Wiersze też;-)

i ten tytuł.... ech!

Niezmiernie mi miło, dziękuję...
Dobrej nocy!