Stawiać sobie cele, realizować je i podnosić wyżej poprzeczkę. Zdecydowanie tak. Jednak siłą napędową powinien być nasz rozwój, a nie chore ambicje, czy zazdrość. Tak mi się przynajmniej wydaję, pozdrawiam :)

Nie ma sensu porównywać się do innych, każdy jest indywidualnością. Gorzej, gdy taki wyścig szczurów jest w pracy a zwierzchnicy stosują mobbing. Pozdrawiam

Porównania z innymi nie mają sensu, bo zawsze znajdzie się ktoś "bardziej", siłę i pewność siebie trzeba czerpać ze swojego wnętrza. Jeśli czujemy się dobrze sami że sobą i znamy swoją wartość, to żaden wiscig szczurów nie będzie nam do niczego potrzebny, bo wiemy jacy jesteśmy i co potrafimy...
Świetny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Doskonały temat i bardzo dobry wiersz! :))
Jedni dają radę w tym wyścigu szczurów i mają się dobrze - inni przegrywają, zyskując np. depresję albo wygrywają, ale też niekoniecznie bez depresji i innych skutków ubocznych.
Akurat ostatnio interesuję się trochę psychologią, czytam o psychologii pozytywnej, o odpowiednim nastawieniu człowieka ....
Nie zawsze się da osiągnąć takie nastawienie, ale czasem się udaje :)
Człowiek powinien umieć cieszyć się z małych radości, z sukcesów w innych dziedzinach niż pieniądze czy władza.
Zgadzam się w 100 - a nawet 20 % z Twoją puentą: powinniśmy porównywać się tylko ze sobą - nie z innymi, walczyć o własny rozwój, pokonywać przeszkody - ale żeby rozwijać się jedynie dla siebie i dla własnej satysfakcji :)
Złe nastawienie, stres, przejmowanie się zbyt wieloma sprawami - prowadzi do złego stanu zdrowia.
Jeśli tylko mamy szansę pozbyć się choć trochę tego stresu i lęku, trzeba próbować :)
Mnie się udało, zmieniłam pracę, zmieniłam miejsce zamieszkania i chyba udaje mi się zmieniać swoje nastawienie i cieszyć drobiazgami, spokojem i bezpieczeństwem oraz zdrowiem moich bliskich :))

Jeszcze raz więc powtórzę: bardzo dobry wiersz :))
Serdecznie pozdrawiam :))

Myślisz, że Robert Lewandowski, czy Iga Świątek stracili spokój ducha, gdy są jednymi z najlepszych i mają na koncie miliony. Jest taka tenisistka Maja Chwalińska, która nie może się przebić i to ona cierpi na depresję i zawiesiła na jakiś czas karierę. Ludzie i narody uczestniczą w wyścigu o ograniczone dobra. To, co wpędza w kłopoty to nierealistyczne oczekiwania i stresy z powodu niemożności ich osiągnięcia i brak umiejętności radzenia sobie ze stresem .
Pozdrawiam
P.S. 29 lat pracy w korporacjach.