Twoje Wiersze - Pustka

Pustka

wolny

2020-06-17 01:46

Podążać ku :
- nicości ;
- światłości

Ludzkie dziecię
Zagubione w tym świecie
Podąża tam, gdzie nogi poniosą.
Obraz wędrówki,
Nieznany dla mających,
Wszak dla innych
Tego pragnących.

Nicość ogarnia mnie,
Budzę się we śnie
Me oczy nie widzą
W kłamstwie kotwiczą.

To co szczere, to intencje
Opuszczono barierę,
Ludzie chcą ranić więcej

Zagubiony

autor

Pani Blue

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

TaniecDłoni

2021-03-10

Smutno...

E. Chmurka

2020-06-21

Witaj Blue,
Przyznam szczerze, że nie spodziewałem się takiego zakończenia i było ono dla mnie zaskoczeniem (pozytywnym). Bardzo spodobała mi się również metafora zakotwiczonego kłamstwa :)
Tak to niestety często wygląda że ludzie zawsze chcą więcej, jak trafnie zauważyłaś również ranić.
Pozdrawiam i udanego weekendu :)

Chris^(*)

2020-06-17

Witaj Blue. Wiersz bardzo mi się spodobał, czytałem go sobie wiele razy. Przywołuje moc obrazów i myśli.
"Nieznana dla mających"
czy
"Nieznan(y) dla mających"
?
Zaryzykowałbym stwierdzenie że wdała się literówka.
"Ludzie chcą ranić więcej" - trafione w punkt. Długo walczyłem ze sobą ale po latach ostatecznie zrozumiałem że...
" Nie warto wybaczać ludziom
wybaczenie wezmą jak swoje
poranią jeszcze bardziej".

Pokaż mniej

Logowanie

Pustka

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji