NIGDY nie zapomnimy!
Wiatr niesie ich krzyki przez spustoszone pola,
Tam, gdzie kiedyś kwitły białe lilie.
Ziemie spłowiałe, serca zranione,
Pamięć o przodkach, jak płomień w oczach.
Ginęli w bitwach, na obcej ziemi,
Za wolność, za honor, za naszą przyszłość.
Ich krew wsiąkła w ziemię, jak łzy matki,
A my, ich potomkowie, nigdy nie zapomnimy.
Nie o zemstę wołamy, lecz o pamięć,
By ich imiona nie zniknęły w mrokach czasu.
Niech ich duch wiatru niesie nasze słowa,
By nigdy nie umarli, choć ciała już spoczęły.
Rodacy, pamiętajcie, że jesteśmy jednością,
Że nasza historia to nie tylko liczby w książkach.
To życie, miłość, walka i poświęcenie,
Niech nasza pamięć o nich zawsze trwa.
Nie o zemstę lecz o pamięć wołają RODACY... 🕊️