X
Fuga
wolny
2019-09-24 09:18
Teraz już wiem,
komu służą myśli ukryte w wersach
i dlaczego krążą w blasku księżyca
wygrywając te same melodie.
Duchy dzieciństwa nie uciekły
w inny świat. Przykleiły się do palców,
jakby chciały zapisać najważniejsze
słowa, ale i woda oczyszcza z brudu.
Jest imię, które odsłaniam
tylko w zodiakalnym świetle;
jednak wciąż jeszcze tętni i płynie.
Mówisz - życie jest najważniejsze,
tylko czy na pewno moje,
w milczeniu spoglądam za siebie
komu służą myśli ukryte w wersach
i dlaczego krążą w blasku księżyca
wygrywając te same melodie.
Duchy dzieciństwa nie uciekły
w inny świat. Przykleiły się do palców,
jakby chciały zapisać najważniejsze
słowa, ale i woda oczyszcza z brudu.
Jest imię, które odsłaniam
tylko w zodiakalnym świetle;
jednak wciąż jeszcze tętni i płynie.
Mówisz - życie jest najważniejsze,
tylko czy na pewno moje,
w milczeniu spoglądam za siebie
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Algirdas(*)
2019-09-27
Świetny wiersz. Myśli krążą niczym ćmy, Imię które tętni i płynie, pomimo tego że odsłaniasz je tylko w świetle gwiazd. Czyli że powinno, nie ruszane, znieruchomieć, a przez to przestać istnieć. Ale z traumą tak się nie da, trzeba ją postawić przed światłem dziennym. To "imię które tętni i płynie" wywołuje obraz jakiegoś drugiego krwiobiegu w ciele, ciekawe.
Pozdrawiam!
Pozdrawiam!
Isabel Degen(*)
2019-09-25
Ukryte myśli roztaczają magię tego wiersza, skłania do refleksji. Wiersz jest tajemniczy i można tylko domyślać się, że duchy dzieciństwa ciągle jeszcze żyją.
Chris(*)
2019-09-24
No nie jest lekko. Fuga, zodiakalne światło, i tło z jesiennym, smutnym liściem. Przydałby się Holmes, choć Watson'em też bym nie pogardził:)
Jedno jest pewne, że wiersz ma elementy dydaktyczne. Trzy ostatnie wersy bardzo wymowne. Zapada cisza, coś unosi się w powietrzu, coś nieuchwytnego, jednocześnie z nutką magii. Tutaj chyba zaczyna się ten jesienny liść. Ta cisza się udziela i wciąga. Pozdrowienia!
Jedno jest pewne, że wiersz ma elementy dydaktyczne. Trzy ostatnie wersy bardzo wymowne. Zapada cisza, coś unosi się w powietrzu, coś nieuchwytnego, jednocześnie z nutką magii. Tutaj chyba zaczyna się ten jesienny liść. Ta cisza się udziela i wciąga. Pozdrowienia!
2019-09-24
Tematem wiersza jest trauma wyniesiona z dzieciństwa, która spowodowała pewnego rodzaju niepamięć oraz próba wyjścia z tego stanu. I jak to zwykle u mnie bywa - trochę poetyckiego kamuflażu.
Dziękuję Chris.
Dziękuję Chris.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności