Twoje Wiersze - Nabujałem w obłokach

Nabujałem w obłokach

biały (bez rymów)

2025-08-11 00:05

szedłem polną dróżką
zieleń mnie otacza
spojrzałem na łąkę
ujrzałem owcę i barana

nagle mówi
ludzkim głosem
a gdzie jest twoja dama
w domu sama została
jak to zrobiłeś że od żoneczki
się uwolniłeś

nabujałem w obłokach
że na łąkach są żmije
i padalce takie jak ja
więc się wystraszyła
a to mi gra

to co ja mam powiedzieć
by ją zniechęcić
zatruwa mi powietrze
nosem ciągle kręci

rozpowiedz
że wilki grasują
strach ją obleci
i nie będzie chciała
by dzieci straciły matkę

autor

Waldi1

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Odyseusz62

pół godziny temu

Bujać to my ale nie nas
Kiedy baranów nastał czas.
Pozdrawiam z uśmiechem.

sturecki

cztery godziny temu

Wdzięczna, trochę bajkowa ta Twoja scenka z poczuciem humoru. Rozmowa ze zwierzętami ma w sobie lekkość ludowych przypowieści, ale puenta jest bardziej współczesna, ironiczna i nieco złośliwa.
„Nabujałem w obłokach” dobrze pracuje jako tytuł, bo łączy dosłowną wiejską przestrzeń z metaforą wymyślania historyjki „na poczekaniu”.
6/5

Pokaż mniej

Logowanie

Nabujałem w obłokach

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji