Twoje Wiersze - Nieuświadomione boi się światła...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Michał^(*)

2022-10-19

Nie masz czasem wrażenia jakbyś żyła w innej epoce? Tak mi się nasunęło po przeczytaniu wiersza. Poeci mają chyba stare dusze i rodzą się dorosłymi dziećmi. Stąd chyba to zastanawianie się nad przeszłością.
Bardzo mi się podoba to zamyślenie podmiotu lirycznego przy myciu witraża.
Pozdrawiam.

Wszystkość^(*)

2022-10-20

Coś w tym jest o czym piszesz. Czasem w ogóle mam wrażenie, że nie pasuję do tej rzeczywistości 😊 dziękuję Michale, pozdrawiam Cię.

[ GALBA ]^(*)

2022-10-18

Jak zwykle Wiolu dajesz dozę subtelności, delikatności swoim wierszem. Gdyby tylko była możliwość spotkania tych którzy dawniej byli w danym miejscu przed nami to by było coś.
Pozdrawiam cieplutko

Wszystkość^(*)

2022-10-20

A tak możemy sobie tylko powyobrażać jakie toczyło się życie w tych miejscach. Dziękuję Marku, pozdrawiam ciepło 😊

Precious

2022-10-18

Duch czasu w kamienicach to fajna sprawa. Nie wiem jak u Ciebie, ale ja jeszcze pamiętam zapach kamienicy u mojej babci. To była (jest) typowa kamienica z samiusich poczatków XX w. I ta woń - kamienia, drewna i wilgoci!

Ja jestem z miasta o kamienicznej twarzy. I chłonę Twój wiersz tym samym.

Dobrej nocy:)

Wszystkość^(*)

2022-10-20

W Belgii gdzie mieszkam jest wciąż pełno takich starych, przepięknych kamienic, nawet piętnastowiecznych, to jest nisamowite. Dobrego dnia Piotrze😊

Waldi1

2022-10-18

bardzo często wracamy do przeszłości ...

Waldi1

2022-10-20

w nocy wstawię go poza kolejką ..tzn jutro bo to będzie już nowy dzień ...myślę ....że Ci się spodoba ...

Wszystkość^(*)

2022-10-20

o widzisz, idę poczytać.

Waldi1

2022-10-20

teraz napisałem o wsi jak byle mały ... dzięki Twojej odpowiedzi w sekundę myślami wróciłem do dziadków ...

Wszystkość^(*)

2022-10-20

Ja lubię, nie mam już dziadków ale póki byli z namiętnością wypytywałam o historię ich i ich przodków.

Elżbieta

2022-10-18

Ciekawy temat wiersza, mieszkałam w kamienicy z 1908 roku, też były szkła witrażowe, stiuki na sufitach... i myśli, kim byli ono! Mówi się o takich miejscach, że mają "duszę"!
Miłego popołudnia z serdecznościami:))🌟😍🌸

Wszystkość^(*)

2022-10-20

O tak, wyjątkowe miejsca, łączące przeszłość z teraźniejszością. Pozdrawiam Cię Elu😘

Marek Żak

2022-10-18

W rodzinnej kamienicy w Łodzi były takie drzwi z witrażami i dzwonek, który trzeba było przekręcić. Za nimi został stary świat z babciami, ciotkami i kilkoma pokoleniami wstecz. Rozumiem zatem to, co czujesz:). M

Wszystkość^(*)

2022-10-20

Ja zawsze mam ciarki będąc w takich starych budynkach pamiętających historię wielu pokoleń. Pozdrawiam Marku.

braciszek ^(*)

2022-10-18

Ależ poezja... 😍 Wiolu, cudaśnie nakreśliłaś opis miejsca. Kurcze serducho mi zadrżało i stałem tam przez chwilę z Twoja peelką przed tymi drzwiami. Wyczekiwałem tych promieni słońca. Wpatrywałem się w witraż. Zrodziło się we mnie wzruszenie. Najchętniej bym tam przysiadł z Tobą na jakichś starych skrzypiących schodach i jeszcze chwilę popatrzył w korytarz westchnień. Jak dla mnie uczyniłaś cud i tym wierszem spowolniłaś nieco czas... Jestem oczarowany... 😊 Ech, jak dobrze, że pisujesz wiersze, wiesz... Naprawdę... 😊🤩

braciszek ^(*)

2022-10-20

ooo... Wiolu, jesteś przemiła! 😊 Nie wiem czy udźwignę te wszystkie komplementy... Najważniejszy jest tutaj Twój piękny i nieprzeciętny wiersz!😍🤩 Ja jestem tylko zwykłym chłopaczkiem, któremu czasem uda się powiedzieć coś w granicach rozsądku 😉 Ten mój filmik jest mocno spontaniczny, ale bardzo chciałem powiedzieć coś więcej o Twoim wierszu, bo po prostu i Ty i Twój wiersz jesteście warci uwagi oraz docenienia! Jeszcze raz gratuluję Tkbie tego wiersza! 😊👏💐😊😍

Wszystkość^(*)

2022-10-19

Łukasz...oglądam i oglądam już kolejny raz Twój materiał do tego wiersza i mam ciarki. Jesteś niesamowitym człowiekiem i, powtorzę już kolejny raz, że podziwiam Twoją wnikiwość, lotność umysłu, pojmowanie człowieka i duszy. Jak Ty pięknie czujesz, nie tylko ten wiersz ale i inne, innych autorów. Tak, to bardzo osobisty dla mnie wiersz. Choć wygląda niepozornie. Jest pełen symboli, odzwierciedla w pewien sposób pewną stronę mnie. No...wow, Twoja interpretacja przeszła moje najśmielsze oczekiwania, jest trafna, mądra. Cudowna niespodzianka. Brakuje mi słów aż, bardzo mnie wzruszyłeś. Powinnan udostępniać ten wiersz wraz z Twoim komentarzem, wtedy jest kompletny, nadałeś mu głębi😊 Masz nieprzeciętny intelekt Łukasz, jesteś erudytą, filozofem i dlatego też świetnym poetą. Prawdziwa z Ciebie perełka między nami. Dziękuję Ci całym sercem, dotknąłeś mi duszy❤.

braciszek ^(*)

2022-10-18

To jeszcze raz ja. Wiolu, Poetko nasza najcudniejsza, mam nadzieję, że mi wybaczysz, ale w linku poniżej znajduje się moja wideo interpretacja Twojego wiersza... 🙃🙆 Pierwszy raz w życiu w taki sposób przekazuję moją myśl o cudzym wierszu. Nie mogłem się powstrzymać, bo Twój dzisiejszy wiersz jest po prostu wyśmienity. Resztę usłyszysz Ty oraz pozostali słuchacze w tym materiale z yt.
Wybacz mi Wiolu, to moje pojękiwanie o Twoim wierszu... 😉😄😊

https://youtu.be/AGiXCOvLmZE

Precious

2022-10-18

👍