Przed sądem os­ta­tecznym
Stanęła dusza z pol­skiego ciała
By roz­strzygnąć spra­wied­li­wie
Gdzie wie­czność spędzić miała

Cóż to sądzić Pa­nie Boże
Oto mam od pro­boszcza pieczątki
Chrzest, wszys­tkie sak­ra­men­ty
I żem się spo­wiadała w piątki

Byłam na piel­grzym­kach
Ra­dia po­bożne­go żem słuchała
Da­wałam głos do ur­ny i na ta­ce
A na­go na­wet męża nie oglądała

Jes­tem pol­ska z dziada pradziada
Moja oj­czyz­na przez Ciebie wyb­ra­na
A ja całe swo­je życie wal­czyłam
By znów była Pol­ską Pol­ska kocha­na

Prze­lałam krew, oto tu mam bliz­ny
By była od morza, aż het po morze
Wiel­ka Pol­ska, ale tylko dla Po­laków
Od pus­tyń Af­ry­ki, po po­lar­ne zorze

Pat­rzy dusza, a het tam w dal ra­ju
Którzy tam już są z życia roz­licze­ni
A tam Je­howy, Pro­tes­tanty i Ka­tole
Jakże Pa­nie oni mogą być zba­wieni ?

Cóż mam zro­bić kocha­ne dziecię
Rzekł Bóg, sędzia spra­wied­li­wy
Każdy naród chce być naj­większy
każdy prze­ciętny jest nie­szczęśli­wy

Oto tu Niem­cy, Cze­si i Ros­ja­nie
W imię swych oj­czyzn się za­bija­li
A ja byłem tam, między ni­mi
Osądzę jak cie się wza­jem­nie kocha­li

Każdy naród to mo­je dzieci
Ja jed­na­kowo kocham każde­go
Ale mil­si mi są ci ma­li i ci­si
Nie po­doba mi się pol­skie ego

Każdy zabłądził w dok­try­nie
I kocham różne do­minac­je
Je­den w tym, in­ny w tam­tym
Tak nap­rawdę miał rację

Ko­mu po­mogłaś w pot­rze­bie
Ilu głodującym dałaś chle­ba
Być Po­lakiem i pat­riotą
To *** by tra­fić do nieba