Dzieciom tak niewiele trzeba do szczęścia. Miłość rodziców za wszystkie bogactwa świata. Pozdrawiam cieplutko :)

Uczucia dzieci są prawdziwe, naturalne i szczere, a dorośli to komplikują.
Bądźmy jak dzieci szczerzy w uczuciach, kochający tu i teraz.
Pozdrawiam serdecznie :)

ciekawi mnie kiedy wyrastamy z tego bycia tu i teraz

Prosta ciekawa miniaturka. Brawo.

Pozdrawiam :)

Moje córki jeszcze głośno potrafią powiedzieć kocham
Młodsza od czasu do czasu da buziaka i tak mocniuchno wyprzytula 🙂

Fantastyczne. Dziecko może nas uczyć życia w momencie.

to jest prawda ....kochaj teraz bo jutro ... może być za późno ...

Ale to piękne. Dla takiego mlaenstwa tylko miłość się liczy. Najwazniejsze jest to, co teraz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Tu i teraz jest najważniejsze dla maleństwa, może dobrze byłoby, żeby rodzice przyjęli taką perspektywę, wybieganie w przyszłość, zmartwienie nikomu nie służy, okazywanie miłości, tworzenie i zacieśnienie więzi dokonuje się "teraz", a nie kiedyś, jak będziemy już mieli wszystko!
Serdeczności Wiolu:)⭐🌞🍀

Bóg jest ponad czasem. Jego imię brzmi: JESTEM KTÓRY JESTEM. W Nim więc wydarza się wieczne TERAZ.
Syn Boży spacerując po Ziemi, przemierzając krainy palestyńskie dwa tysiące lat temu, wypowiedział m.in takie słowa:
"Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im: do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego." (Łk 18,16-17)
Dziecko ufa całym sobą... Gdy patrzę na moje dzieci podczas snu, ogarnia mnie wielka siła, którą chcę ich ochronić przed złem świata oraz delikatna niepewność czy zdołam. Miłość sprawia, że jesteśmy gotowi dla drugiego człowieka poświęcić całe swoje życie aż po przyjęcie śmierci. A jak jest z moją miłością do Boga? Nie zawsze potrafię Mu zaufać bezgranicznie jak dziecko. Nie zawsze też pielęgnuję swoją wiarę jakby była moim dzieckiem, o które należy się troszczyć, by dorastało w miłości. A, co jeśli uświadamiam sobie swój błąd? Wsłuchuję się w Słowo Boże. Tam słyszę jak Ojciec mówi mi: kocham Cię, mój synu!

Wzruszył mnie Twój wiersz, Wiolu. Hej ho! 🙋‍♂️😊

I nie tego jednego moglibyśmy uczyć się od takich maleństw. Jakże lżej byłoby na duszy, gdybyśmy byli tu i teraz w 100%, a nie ciałem w teraźniejszości, a myślami gdzieś tam hen daleko.

"Teraz" ma ogromne znaczenie. Bo zawsze jest za długo i może już być niebytem. To co damy teraz pozostanie na potem.

Pozdrawiam serdecznie

Tak się dzieje, a znam z autopsji. Jednak gdy dziecięcie trochę dorośnie, to real każe mu wybiec w przyszłość, choćby żeby uniknąć pały w szkole i awantury w domu:). Pozdrawiam