Smugi, wszystko, każda osoba jest nimi podszyta.

Psychopata ma osobę podszytą wieloma zimnymi, okrutnymi, impulsami,
sam rozum, kalkulacja jest może jednym z takich instynktów.
Jego seksualność może być odłączona od funkcji rozmnażania,
jest totalna: oralna, analna, genitalna, ale to się mogło przenieść
w dręczenie, rozkoszowanie się bólem, sterowanie wydarzeniami,
w zabijanie i torturowanie.
Rozkoszowanie się zagrożeniem własnym i czyimś pobudza świadomość
cielesności, a więc seksualność.
U skorpiona więc trwa wciąż taniec miłości i śmierci.

Ale są smugi dobra i czułości też.

Kaci byli kiedyś uznanymi i potrzebnymi specjalistami od dręczenia.
Zleceniodawcami były arystokratyczne psychopatyczne rody.
9 godzin to chyba rekord, tak wykańczano zabójców Karola I, zwolenników
Cromwella.Tłum wył z zachwytu.
Skorpiony dobrze polowały i tak według Ardreya zrodziła się moralność,
odwaga, poświęcenie, bo jak widać z bajek Grimm, choć to życie jest brutalne,
opłaca się dopuścić litość czasem, ale trzeba byc czujnym, impulsy wrogie
są w nas i musimy być też psychopatyczni, by przetrwać. Więc dla rodziny,
dla plemienia musieli być tacy. A swoich rodzin nie tykali, jak mafiosi,
czy seryjni mordercy. Ale to, co potem arystokratyczne rody robiły dla
władzy z najbliższymi to już pełne psychopatyczne przegięcie.
Ale tchórz też nie będzie człowiekiem.

Myślę więc, że nie można ich wyrzucić tak po prostu na śmietnik historii.
Może w genach dostali pewną cechę, skłonność, to są ponoć myśliwi
z grupą 0, loteria, bagaż przeszłości, relikty i nowości, wszystko się może
przydać. Myślę, że jak ktoś z takim genomem natrafi na kult arystokratyzmu
to może być potworem. Może ta postawa się właśnie w rodach przenosi
i poza tym tam ma dobre pole do rozwoju.

Każdy pozwala ujawniać się instynktom lub je tłumi.
Przełączamy się ze sterowania świadomego na autopilota emocji.
Myślę, że skorpion ma to sztywne, wybrane na zawsze, ocenił świat,
modyfikować swej postawy na bieżąco nie umie i nie chce,
ma świadomie złą wolę.
To go różni od wrażliwych, nawet wdzięczność tego nie zmieni,
nawet instynkt przetrwania.
Umarł, ale nie do końca, ciągle to robi i czasem się tego boi,
tego głazu wieczności, Fedon - narcyzm, kontrola i śmierć.

Ale mógłby coś zrobić z tym, poczuć coś, otworzyć oczy.

Gdy już chcesz z takimi ludźmi z arystokratycznych rodów się związać,
to cały czas brutalna prawda od rana do nocy, spryt i przebiegłość i twarda gra i
oczy z tyłu głowy, nawet jak jesteś taki sam i wspólnie polujecie.
Może nie zginiesz, będąc jego rodziną, ale będziesz stłamszony, gdyż
po trupach on idzie do celu.
Albo stworzycie ligę zimnych, przebiegłych, zrzędzących, trzymających się
w szachu potworów, coś jak Jazon i Karolina z upadającego,
niegdyś świetnego rodu Compsonów, siebie jednk uważający za Bascombów,
innych, lepszych.