Dziękuję, Izo, haiku, lubi takie zapatrzenie.
Przesyłam serdeczności 🌞

Bardzo dziękuję, Weno, cieszę się z Twojego komentarza:))🌺

Bardzo dziękuję, Waldi:) Serdeczności na dobry dzień:))🌞

Cieszę się, że treść, się Tobie spodobała. Dziękuję, Poeto, pozdrawiam Cię serdecznie:)))🌞

Dziękuję, Bożenko, cieszę się, że spodobało się Tobie, moje haiku, ponieważ zdecydowałam się na tę kategorię utworu.
Przesyłam serdeczności:)🌺

Dziękuję, Michałku, gwizd kosa zwiastuje poranek, to dobry sygnał, bo zapowiada długi, piękny dzień:)😍

Pięknie dziękuję, Droga Przyjaciólko, gałązka wierzby, to piękny symbol haiku:))
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę szczęśliwych dni tygodnia.

Do Elżbiety: Cieszę się bardzo! I z serca gratuluję, Droga Przyjaciółko! Przesyłam gałązkę wierzby!
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę udanego weekendu!

Do Kornela: Witaj!
Dokładnie, to miałam na myśli pisząc komentarz.
Napisałam wyraźnie, że czytelnik może odnaleźć na przykład: "przesilenie", nie napisałam, że musi odnaleźć w haiku, sensu stricte - przesilenie. Dla mnie użycie wyrazu *zenit, ma skojarzenia z kumulacją piękna, muzyki lub uczuć i jest bliskie w pewnym sensie - Zen. Przyroda medytuje a wraz z nią, człowiek... w tym przypadku zastosowane cięcie, może oznaczać nagłe przebudzenie albo wybudzenie z owego stanu.
Użycie wyrazu *ranek, proponowany przez Ciebie, sugeruje i naprowadza na "przesilenie". W obu przypadkach zastosowanie tego, czy innego wyrazu, zależy od intencji/zamysłu Autora.
Odczytanie, należy do czytelnika i może być zbieżne lub odmienne.
Pamiętajmy, że mój komentarz poruszył i miniaturę, i haiku... w zależności od decyzji Autorki. Ten wiersz (wraz z tytułem) mógł być miniaturą, pozbawiony tytułu stał się haiku. Cieszę się, że Elżbieta, oznaczyła swój wiersz (ostatecznie) jako: haiku.
Poszukałam, Kornelu, formy haiku u Ciebie, by poznać Twoje "haikowe" pióro i być mieć lepszy ogląd, Twojego rozumienia tej formy.
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę dobrego weekendu!

Do Larisy i Elżbiety: Z góry proszę o wybaczenie, ale dokończę moją myśl z komentarza poniżej, bo wiąże się mocno z komentarzem Larisy. Dla mnie już samo użycie słowa "zenit" w treści haiku jest skierowaniem uwagi na europejską teoretyczną kwestię przesilenia (najdłuższy dzień w roku) co jest zaprzeczeniem istoty haiku. Czytelnik wcale nie musi odnajdywać jako sensu haiku owego przesilenia "zaplanowanego" dla niego przez autora według europejskiej zasady "co poeta miał na mysli". W haiku nie chodzi o to, co poeta miał na myśli. I nie jest to kwestia techniczna czy formalna, ale przesądza o istocie tego gatunku, który wyrasta z buddyjskiego rozum rozumienia oświecenia (satori).

Droga Lariso, czekałam na Twoją opinię. Cieszę się, że poradziłaś mi zmianę klasyfikacji, a tym samym, uznałaś, że utwór spełnia wymogi haiku. Zauważyłam, że im bardziej interesuję się tą formą, tym więcej mam problemów i wątpliwości, stąd tak cenne są Twoje i innych opinie. W Twoim komentarzu, Przyjaciółko znalazłam uzasadnienie, które mnie uspokoiło i zgodnie z radą, zrezygnowałam z tytułu, zastępując kolejną numeracją, wykreśliłam, też uwagę z marginesu
Jest mi też przyjemnie powiadomić Ciebie, że zostałam przyjęta do Polskiego Stowarzyszenia Haiku.
Pozdrawiam serdecznie, Droga Przyjaciółko🌹

Dziękuję, najważniejsze, że Tobie spodobała się:))
Pozdrawiam serdecznie:))🌹

Dziękuję, Joasiu:)
Pozdrawiam serdecznie 🌺

Dziękuję, Przyjaciółko:))💕

Dziękuję, Mandarynie:))🍀

Dzięki S, trochę sobie już wyjaśniłam, ładnie napisałeś:))🍀

Bardzo dziękuję, Agato:))🌸

Dziękuję, Iwonko:))😘

Bardzo dziękuję, Lidio:)) zmienię kategorię, Twój komentarz pomógł mi roztrzygnąć tę kwestię!
Pozdrawiam serdecznie:))🌺

Bardzo dziekuję:)
Pozdrawiam Cię serdeczne 🌾

Już jutro nastąpi przesilenie letnie o godz. 4.41! Przywitamy lato!
Pozdrawiam serdecznie, Aniu:)🌼

Dziękuję Alexie, za fajne skomentowanie, to dla mnie ważny wpis!
Pozdrawiam Cię serdecznie:)

Ale ładny komentarz:)) Dziękuję, dobrego dnia, Odyseuszu🌞

Dziękuję, Uleńko, ja też tym razem nie byłam pewna, jednak dzięki komentarzam, uznałam, że mogę zmienić na haiku. Dziękuję, za Twój wpis i mam nadzieję, że liczba gwiazdek byłaby taka sama jak za miniaturę:))
Ściskam, Uleńko serdecznie:)😘

Bardzo dziękuję, Andrzeju, wystarczy wsłuchać się pieśń natury i wiemy jakie zmiany w niej zachodzą.
Serdeczności na dobry dzień🍀

Dziękuję Marku, tak, to też jakby odwrócenie dotychczasowego rytmu!
Przesyłam serdeczności.

Masz rację, podoba mi się to porównanie:))
Pozdrawiam serdecznie, Jarku:)😊

Bardzo dziękuję, Krysiu, ucieszył mnie Twój komentarz:))
Pozdrawiam serdecznie 🌺

Tak, wiem, że nie chodzi o formę pierwszego wersu, źle to sformułowałam w swojej odpowiedzi, raczej o treść bliższą idei haiku.
Również pozdrawiam

Nie chodzi o formę. Ale ok, kończę i pozdrawiam.

Dziękuję, Kornelu, za Twoją wypowiedź co do formy, bardzo cenię, Twoją opinię, natomiast pierwszy wers jeszcze pozostawię w tej formie, może przyjdzie mi na myśl inne rozwiązanie, dziękuję także za Twoją sugestię.
Pozdrawiam serdecznie:)

Bardzo dziękuję, Leniu:))
Pozdrawiam Cię serdecznie 🌺

I bardzo się cieszę, że tak to zadziałało – czasem wystarczy czyjeś słowo, żeby poukładać swoje. A Twoja „pieśń natury” rzeczywiście wybrzmiała – delikatnie, ale wyraźnie.

Dziękuję,  Staszku, miałam wątpliwości co do formy, ale dzięki komentarzom, uspokoiłam się i mogę zmienić na haiku, na tym też polega siła przyjacielskiej pomocy, a Tobie dziękuję, za bardzo miły wpis. Lato zmienia "pieśń natury" to chciałam, by w moim drobiazgu wybrzmiało, co odnalazłam w Twoim komentarzu.
Pozdrawiam serdecznie 😊