Nie żart, nie żart, potrzeba regulacji w tym zakresie.

No oczywiście. Tak to z nami jest.

Nie no, chodziło mi, żeby właśnie nie obwiniać ofiar... Że tłumaczymy sprawców zabójstw, dopatrując się win w ich ofiarach. Ale ostatecznie, co by ofiara nie zrobiła w takich damsko męskich przypadkach, wina jest zawsze zabójcy. Takie jest moje zdanie. Dzięki za komentarz, pozdrawiam. :)

Tak w dodatku rzadko dobrze się to kończy. Choć na szczęście nie zawsze tak tragicznie.

No właśnie nie. Społeczeństwo wciąż ma skłonność obwiniać ofiary. Są różne sposoby rozwiązywania sytuacji. Wina za zabójstwo zawsze leży po stronie mordercy.

"Stwierdzenie, że kobiety też zabijają mężów, chociaż rzadziej, nie jest więc pozbawione tu sensu, bo uzupełnia i obiektywizuje obraz". Tak, ale to nie zmienia faktu, że my kobiety (ogólnie) boimy się mężczyzn. Jestem przerażona ciągłymi doniesieniami o kolejnych kobietach zabitych, bo chciały odejść lub zgwałconych czy napadniętych, ale przede jestem przerażona ilością usprawiedliwiających sprawców komentarzy. No musiała go do tego doprowadzić, po co tam się szlajała, jak była ubrana, piła alko? Niezależnie od, jak piszesz hurrafeminizmu, istnieje także zwykły feminizm, który, pamiętajmy, nie musiałby powstać, gdyby kobiety miały takie same prawa jak mężczyźni. Ale nie miały. Tak jestem feministką, ale widzę problemy z nadmiarem testosteronu u kobiet lub chromosomami XY w sporcie kobiecym, uważam, że powinny być regulacje. Znam też wielu wspaniałych mężczyzn (też na TW ;-) i wiele okropnych kobiet. ALe mijając się ostatnio wieczorem z facetem 1.90, który mi się dziwnie przyglądał, poczułam obawę. No i czemu ja wyszłam w bluzce na ramiączkach o tej porze?! Mam wrażenie, że powinniśmy (w sensie kobiety i mężczyźni) o tym wszystkim rozmawiać, bo po prostu zwyczajnie nie jesteśmy w stanie domyślić się, jak to być w czyjejś skórze i o co walczy druga strona. I co czuje przeciwna płeć.

Ok, ok. Zgadzam się ze wszystkim, co napisałaś. Mój nieśmiały wtręt powstał niejako "przy okazji", z przesytu tego, co teraz obserwuję w świecie, czyli totalnej nagonki na mężczyzn, która to nagonka niestety ogrania coraz szersze kręgi. Oczywiście, że trochę to nie na temat, ale jednak ten temat hurrafeminizmu też istniej i też jest problemem. Banalny przykład z ostatniej olimpiady. Pojawiły się wątpliwości, co do płciowości dwóch bokserek, wątpliwości, które miały realne podstawy, a tymczasem znana feministka Navratilowa stwierdziła publicznie , że ten temat nie powinien w ogóle być poruszany bo to jest "niebezpieczne". Na tej samej zasadzie nie można krytykować działań Izraela bo to jest antysemityzm. Stwierdzenie, że kobiety też zabijają mężów, chociaż rzadziej, nie jest więc pozbawione tu sensu, bo uzupełnia i obiektywizuje obraz.

Proszę, nie mów o wojnie płci w takim przypadku. Gdyby to mężczyźni byli znacznie słabsi od kobiet i bali się wychodzić "na miasto" wieczorem albo sprzeciwiać się w związkach, albo odchodzić, stanęłabym po ich stronie. Bo to nie jest wiersz ani dyskusja o złych facetach i biednych, dobrych kobietach, tylko o mordercach i ich ofiarach. Napisałam trochę lapidarny komentarz, bo mnie denerwuje to ciągłe odwracanie kota ogonem: a wcale nie, bo kobiety też zabijają. Oczywiście, że zabijają, ale jest to znacznie rzadsze, bo są słabsze fizycznie. Oczywiście, że baby bywają zołzami i mężczyźni zabijają w afekcie. Ale to nie zmienia faktu, że za morderstwo odpowiada morderca, a nie ofiara. W Polsce victim blaming ma się dobrze, a ja walczę z tym zjawiskiem jak mogę, nie tylko tym może zbyt mało zrozumiałym wierszem. Naprawdę posądzasz mnie o płciowe wojenki? Stawanie w obronie ofiar to nie jest wojna płci.

Robi się trochę niebezpiecznie, bo trąci to wojną płci, a ja staram się nie brać w tym udziału...

Tylko zazwyczaj to pan zabija panią.

Takich przypadków jest wiele, najbardziej spektakularny to zabójstwo przez Florentynę wraz z kochankiem i rozpuszczenie go w kwasie. Jest ich znacznie mniej niż zabójstw żon, ale wciąż bardzo dużo. Pozdrawiam

A przypomnij, bo szczerze, ja nie kojarzę, może nie było o tym głośno, kiedy w Polsce żona zabiła męża? Dużo było takich przypadków? Bo odwrotnie to ostatnio prawie co tydzień się słyszy. Zawsze ginie słabszy, a słabsze są zazwyczaj kobiety.
Pozdrawiam.

No to powiem, tak miało być. O wzbudzenie takich emocji mi chodziło. Pozdrawiam,

Mnie skłonił i przynajmniej tych, którzy go skomentowali.

Wiersz pokazuje również sposób myślenia opinii publicznej i tak zwany victim blaming oraz ma za zadanie skłonić do refleksji na ten temat. Pozdrawiam.