W niezmiennym rytmie
Czas się zatrzymał w zimowym letargu,
otulił szalem wiosenną tęsknotę.
Z mroźnym oddechem mglistą nocą zasnuł
stworzenia boże.
Daje wytchnienie wszelakim istotom,
do snu kołysze w stanie wegetacji,
by z gwiezdnym pyłem nadzieję przynosząc,
nowe pitrasić.
Gdy przyjdzie pora, ponownie przyspieszy.
Rozgrzeje serca, przywracając życie
i jak co roku wyskoczą z pieleszy.
Radość rozkwitnie.
✧ .★*✧๏°•✯.·*•🌕.°•★..°•*✧๏.✯.•*✧
*.✧•.🌎☽★*✯°*.+🛰 °·✧ ๏•.*✧ 🪐 ·๏*
✧•° ★*✧• ☄.✧ ๏☀️ .☽. ✧ •.*✯.°* .★.°
🌒☽★*✯°*.+🛰 °·✧ ๏•.*✧☄.✧🌗°•✧
✧ ★*✧°•🟤★*✧°✯.•🌑•✧ ๏•.*✯★
▁▁▂▂▃▅▆▇▇▆▅▃▂▂▁▁